ميلاد اميرالمومنين  (علیه السلام)

ولادت حضرت علی(علیه السلام) یکی از زیباترین فصل های کتاب آفرینش است که نشان دهنده مقام والا و پرتوی از عظمت آن امام هُمام می باشد.

در شب ولادت ایشان، زمین غرق نور و معنویت بود و از آسمان نیز باران فضل و رحمت می بارید.

ابوطالب که از شادی در پوست خود نمی گنجید، فریاد می زد:

«ای مردم! دوست خدا در خانه خدا متولد شد.»

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)نیز در این رابطه فرمودند:

«به دنیا آمدن حضرت علی_(علیه السلام) همانند تولد حضرت مسیح(علیه السلام) ، مهم و معجزه آساست و خداوند علی (علیه السلام) را از نور من آفرید و ما هر دو از یک نور هستیم.»

آری تولد حضرت مسیح معجزه ای بزرگ بود و حضرت مریم در آن هنگام از خانه خدا (بیت المقدس) خارج شد ولی فاطمه بنت اسد به درون خانه خدا فرا خوانده شد و مهمان مائده های آسمانی گشت تا زیباترین تولد تاریخ بشریت، به نام مبارک حضرت علی(علیه السلام) ثبت شود.

برگرفته از مقاله « مظهر زیبایی ها ، سید رضا باقریان موحد -

یکی از محافظان مقام معظم رهبری در خاطره ای گفت:

یک روز که مقام معظم رهبری به کوههای اطراف تهران برای کوه پیمایی رفته بودند، با دختر و پسری دانشجو برخورد می کنند که به لحاظ ظاهری وضع نامناسبی داشتند.

آنها به یک باره در مقابل گروه ما قرار گرفتند و فرصت جمع و جور کردن و رسیدگی به وضع ظاهری خودشان نداشتند از رفتار آنها مشخص بود که خیلی ترسیده بودند واینگونه به نظر می رسید که آنها تصور می کردند که الآن آقا دستور دستگیری آنها را فورا صادر خواهد کرد.

ولی برخلاف تصور آنها آقا با آنها سلام و علیک گرمی کرد و پرسید :که شما زن و شوهر هستید؟(البته آقا می دانست)؛ آن پسر وقتی با خلق زیبای آقا مواجه شد، واقعیت را گفت؛ و جواب داد خیر من و این دختر دوست هستیم.
آقا ابتدا درباره ورزش و مزایای آن با آنها صحبت کرد و بعد فرمود : بد نیست صیغه محرمیتی هم در میان شما برقرار شود و شما با هم ازدواج کنید.

آقا به آنها پیشنهاد داد که اگر مایل بودید در فلان تاریخ بیائید، ومن هم آمادگی دارم که شخصاً خطبه عقد شما را بخوانم. آن دو خداحافظی کردند و طبق قرار ، همراه خانواده خود در همان تاریخ به محضر ایشان رسیدند .
آقا هم خطبه عقد آن دو را جاری کردند .

با برخورد کریمانه ایشان این دو جوان مسیر زندگی خود را تغییر دادند آن دختر غیر محجبه به یک دختر محجبه و معنوی و آن پسر دانشجو هم به یک جوان مذهبی مبدل شدند.

(منبع: نشریه ماه تمام ،شماره ۳،ص۱۷)

بزنطی می‎گوید: نامه ای را که امام رضا (علیه السلام) به فرزندش، جوادالائمه (علیه السلام) ، نوشته بود، خواندم که در آن آمده بود:

ابوجعفر! به من گفته‎اند هنگام بیرون رفتن از خانه، اطرافیانت تو را از در کوچک بیرون می‎برند و این به دلیل بخل آنان است که می‎ترسند خیر تو به کسی برسد،

من تو را به حقی که بر تو دارم سوگند می‎دهم که از این به بعد رفت و آمد خود را از درِ بزرگ خانه قرار بده و هرگاه برای بیرون رفتن سوار مرکب می‎شوی مقداری طلا و نقره با خود داشته باش و هر که از تو درخواستی کرد به او کمک کن.

اگر یکی از عموهایت از تو چیزی خواست کمتر از پنجاه دینار به او مده، اگر خواستی بیشتر بدهی خود دانی،

از عمه‎ها اگر کسی درخواست کرد کمتر از بیست و پنج دینار عطا مکن، بیشتر از آن را خود دانی.

(فرزندم!) من دوست دارم خداوند (مرتبه‎ی) تو را بالا برد،

پسرم! تقوای الهی را پیشه ساز و از جانب خداوند مقتدر و بخشنده، خوف تنگدستی و تهیدستی نداشته باش.(از بذل و بخشش، دچار فقر نخواهی شد، خداوند تو را به خود وانمی‎گذارد.)

عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 8 .

کی اسم معلم  کلاس اولشو یادشه؟؟؟؟؟؟

بعضی قرارهای عاشقانه مقدس اند .
حرمت دارند … بزرگت می کنند…
مثلاً قرار می گذاری یک روز را با بانوی دو عالم بگذرانی ، قدم به قدم
صبح به شوق بلند می شوی ، نماز می خوانی بانو هست …
فکر می کنی که وقت چادر سر کردن ، بانو نگاهت می کند ، پر چادر را جلوتر می کشی که مقبول افتی …
توی ماشین دستت می رود ضبط را روشن کند با خودت می گوید نکند او را خوش نیاید …
کل مسیر را ذکر می گویی … بانو هنوز هست .
وقت قدم برداشتن سعی می کنی با حیا قدم برداری … سر بلند نمی کنی … بانو هنوز هست .
می آیی دهان باز کنی به غیبت ، به احترامش سکوت می کنی… می بینی بانو هنوز هست.
حس خوبی ست …
خودت را عزیز کنی برای عزیزه ی خدا !
من این قرار های عاشقانه مقدس را دوست دارم …

شب آرزو ها  داره میاد…

بیاین دستامونو رو یه آسمون بگیریم و دعا کنیم.

راستی؛ دعای قشنگ شما چیه ؟؟؟

بدانکه شب جمعه اوّل ماه رجب را ليلة الرَّغائب مي‌گويند و از براي آن عملي از حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله وارد شده ،با فضيلت بسيار که سيّد در اقبال و علاّمه در اجازه بني زهره نقل کرده‌اند:

از جمله فضيلت او آنکه گناهان بسيار بسبب او آمرزيده شود:

کيفيت آن چنان است : که روز پنجشنبه اوّل آن ماه را روزه ميداري،

چون شب جمعه داخل شود ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مي‌گذاري

هر دو رکعت به يک سلام و در هر رکعت از آن يک مرتبه حمد و سه مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ مي‌خواني

و چون فارغ شدي از نماز هفتاد مرتبه مي‌گوئي« اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الاُْمِّيِّ وَعَلي آلِهِ»

پس به سجده مي روي و هفتاد مرتبه مي‌گوئي:« سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»

پس سر ازسجده برمي‌داري وهفتاد مرتبه مي‌گوئي«رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِيُّ الاَعْظَمُ»

پس باز به سجده مي‌روي و هفتاد مرتبه مي‌گوئي:« سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»

پس حاجت خود را مي‌طلبي که انشاءالله برآورده خواهد شد.