برادر!عیدت مبارک

غدیربود.رفتیم پیشانی اباذر را ببوسیم و بگوییم:برادر عیدت مبارک،پیشانیش از آفتاب ربذه سوخته بود !! به ابن سکیت گفتیم علی.هیچ

نگفت،نگاهمان کرد و گریست. زبانش را بریده بودند! خواستیم دست های میثم را بگیریم و بگوییم سپاس خدای را که ما را از متمسکین به ولایت

امیرالمومنین قرار داد ، دستهایش را قطع کرده بودند! گفتیم یک سیدی بیابیم و عیدی بگیریم. سیدی ! کسی از بنی هاشم. جسدهاشان درز لای

دیوارها شده بود و چاهها از حضور پیکرهای بی سرشان پر بود ! زندانی دخمه های تاریک بودند و غل های گران برپا،در کنج زندان ها نماز می خواندند.

ميلاد اميرالمومنين  (علیه السلام)

ولادت حضرت علی(علیه السلام) یکی از زیباترین فصل های کتاب آفرینش است که نشان دهنده مقام والا و پرتوی از عظمت آن امام هُمام می باشد.

در شب ولادت ایشان، زمین غرق نور و معنویت بود و از آسمان نیز باران فضل و رحمت می بارید.

ابوطالب که از شادی در پوست خود نمی گنجید، فریاد می زد:

«ای مردم! دوست خدا در خانه خدا متولد شد.»

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)نیز در این رابطه فرمودند:

«به دنیا آمدن حضرت علی_(علیه السلام) همانند تولد حضرت مسیح(علیه السلام) ، مهم و معجزه آساست و خداوند علی (علیه السلام) را از نور من آفرید و ما هر دو از یک نور هستیم.»

آری تولد حضرت مسیح معجزه ای بزرگ بود و حضرت مریم در آن هنگام از خانه خدا (بیت المقدس) خارج شد ولی فاطمه بنت اسد به درون خانه خدا فرا خوانده شد و مهمان مائده های آسمانی گشت تا زیباترین تولد تاریخ بشریت، به نام مبارک حضرت علی(علیه السلام) ثبت شود.

برگرفته از مقاله « مظهر زیبایی ها ، سید رضا باقریان موحد -

بزنطی می‎گوید: نامه ای را که امام رضا (علیه السلام) به فرزندش، جوادالائمه (علیه السلام) ، نوشته بود، خواندم که در آن آمده بود:

ابوجعفر! به من گفته‎اند هنگام بیرون رفتن از خانه، اطرافیانت تو را از در کوچک بیرون می‎برند و این به دلیل بخل آنان است که می‎ترسند خیر تو به کسی برسد،

من تو را به حقی که بر تو دارم سوگند می‎دهم که از این به بعد رفت و آمد خود را از درِ بزرگ خانه قرار بده و هرگاه برای بیرون رفتن سوار مرکب می‎شوی مقداری طلا و نقره با خود داشته باش و هر که از تو درخواستی کرد به او کمک کن.

اگر یکی از عموهایت از تو چیزی خواست کمتر از پنجاه دینار به او مده، اگر خواستی بیشتر بدهی خود دانی،

از عمه‎ها اگر کسی درخواست کرد کمتر از بیست و پنج دینار عطا مکن، بیشتر از آن را خود دانی.

(فرزندم!) من دوست دارم خداوند (مرتبه‎ی) تو را بالا برد،

پسرم! تقوای الهی را پیشه ساز و از جانب خداوند مقتدر و بخشنده، خوف تنگدستی و تهیدستی نداشته باش.(از بذل و بخشش، دچار فقر نخواهی شد، خداوند تو را به خود وانمی‎گذارد.)

عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 8 .

کی اسم معلم  کلاس اولشو یادشه؟؟؟؟؟؟

شب آرزو ها  داره میاد…

بیاین دستامونو رو یه آسمون بگیریم و دعا کنیم.

راستی؛ دعای قشنگ شما چیه ؟؟؟

بدانکه شب جمعه اوّل ماه رجب را ليلة الرَّغائب مي‌گويند و از براي آن عملي از حضرت رسول صَلَّي اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله وارد شده ،با فضيلت بسيار که سيّد در اقبال و علاّمه در اجازه بني زهره نقل کرده‌اند:

از جمله فضيلت او آنکه گناهان بسيار بسبب او آمرزيده شود:

کيفيت آن چنان است : که روز پنجشنبه اوّل آن ماه را روزه ميداري،

چون شب جمعه داخل شود ما بين نماز مغرب و عشاء دوازده رکعت نماز مي‌گذاري

هر دو رکعت به يک سلام و در هر رکعت از آن يک مرتبه حمد و سه مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و دوازده مرتبه قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ مي‌خواني

و چون فارغ شدي از نماز هفتاد مرتبه مي‌گوئي« اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الاُْمِّيِّ وَعَلي آلِهِ»

پس به سجده مي روي و هفتاد مرتبه مي‌گوئي:« سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»

پس سر ازسجده برمي‌داري وهفتاد مرتبه مي‌گوئي«رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَتَجاوَزْ عَمّا تَعْلَمُ اِنَّکَ اَنْتَ الْعَلِيُّ الاَعْظَمُ»

پس باز به سجده مي‌روي و هفتاد مرتبه مي‌گوئي:« سُبُّوحٌ قُدّوُسٌ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ»

پس حاجت خود را مي‌طلبي که انشاءالله برآورده خواهد شد.

رودها چشمان خیست را برابر داشتند
آسمان ها را نفس هایت مکدّر داشتند
دست هایت در میان خانه ی مولا وزید
کودکان فاطمه انگار مادر داشتند
موج ها از بستر چشمان تو برخاستند
ابرها ازسوز دامان تو سر برداشتند
خانه بی سقّا و چشمت خیس و اندوه تو را
آن سحرگاهان بی فانوس باور داشتند
بی علمدار است صف های خیالت سال ها
سال هایت حال و روزی گریه آور داشتند
اشک هایت هفت دریا را به جان آورده بود
ناله هایت را زنان هفت کشور داشتند
مادر پروانه های بی قرار نینوا
سنگ ها پروانه ات بودند اگر پر داشتند…

خلاصه