فاطمه زهرا(سلام الله علیها) تنها به خدا وند عشق می ورزید و به هیچ کس جز خدای مهربان دل بسته نبود. زمانی که می دید علی (علیه السلام) تنها و غریب مانده و حقش پایمال گردیده ،اندوه و دردی بی پایان دلش را می آزرد؛چرا که محور زندگی آن مادر فضیلت ها فقط بندگی خدا بود و از زیر پا گذاشتن فرمان خدا مبنی بر امامت حضرت علی (علیه السلام) شکوه می کرد،تا جایی که در این راه ،خود و غنچه نا شکفته اش محسن را فدا نمود.

و امروز ،ما و شما که نگاه مهربان آن بانو را در زندگی خود احساس کرده ایم،به یاد رنجها و اندوه بی پایان آن حضرت چه کرده ایم؟ آیا پریشان و آشفته حال ،به کوچه و خیابان آمده ایم؟

بیایید به همگان بگوییم : ما حضرت زهرا (سلام الله علیها) را دوست داریم و در شهادت آن بانو سوگواریم. لباس سیاه بر تن می کنیم و در دسته های عزاداری شرکت می کنیم.

سلام بر او ،روزی که به دنیا آمد و سلام بر او ،روزی که در پیش چشمان اشکبار امیر مومنان در بستر بیماری  با بدنی آزرده و پهلویی شکسته و بازویی ورم کرده به شهادت رسید  و سلام بر او ؛در آن نیمه شب که بدن آزرده اش ،غریبانه  و مخفیانه به زیر خاک رفت و این سوال را در تاریخ باقی گذاشت که چرا دختر پیامبر شبانه دفن شد تا مزارش مخفی بماند ؟ و سلام بر او روزی که با آن جلال و عظمت به صحرای محشر می آید و به تمام اهل محشر امر می شود که چشمان خود را ببندند تا فاطمه دختر پیامبر عبور کند و به بهشت رود.

                                 السلام علیک یا فاطمه الزهرا(سلام الله علیها)