تا الان همه اش گفته شده که ما اینطوری و آن طوری عملیات کردیم ،اینقدر زدیم،آنقدر گرفتیم و کلی غنیمت و این حرف ها؛اما یکی نیامد بگوید که خب این همه عملیات اصلاٌ واسه چی بوده ؟  اصلاً واسه چی این همه جوا ن کشته شدند و این همه هزینه برای جنگ واسه چی بوده است؟

اینجا سعی کرده ایم به برخی از سوالات به نیابت از رزمنده هایی که هستند و نیستند ،پاسخ مختصر بدهیم.

ظفر 1(ایذایی)؛ 17 خرداد 64- جزیره

شاخک های ایران خبر داده بودند ،قرار است عراق یک ذره در جزیره مینو شیطنت کند.  خب نباید شیطنت می کرد دیگر. از این رو ایرانی ها باید از اروند رد می شدند و فقط ضربه می زدند  و بر می گشتند. 

انصار الله؛23 خرداد 64- کردستان

شرارت های عناصر ضد انقلاب اعم از کومله و دمکرات در کردستان ودیگر کاسه صبر همه را لبریز کرده بود. باید یک عملیاتی می شد که آن ها را از شیطنت پشیمان کند.

قدس 1؛24 خرداد 64- هویزه و  شرق

پاسگاه های مختار و ابو ذاکر و المیدان عراق و هم منطقه الحسان و الزجیه که کلی برای عراق مهم بود و با از دست دادن آن ها جاده العماره بصره هم تهدید می شد ،باید دست ما می افتاد تا عراق به آن جا مشغول شود و فکر مجنون را از سرش بیرون کند.

قدس 2؛ 4 تیر 64 - هویزه

عراقی ها پاتک جانانه ای کرده بودند و باید این پاتک خنثی می شد. و هم این که طوری باید شمال هویزه امن می شد تا دیگر عراق پاتک نکند.

ظفر 2(ایذایی)؛ 5 تیر 64- پنجوین عراق

باید جلوی عراقی هایی که می خواستند از این نقطه به ایران ضربه بزنند گرفته می شد. آن هم درست و حسابی و از داخل کشور خودشان.

ادامه دارد…