استاد محدثی می فرماید :

« زندگى مثل كلاس رياضى است كه بايد در آن، شاديها را جمع كرد، كينه ها را تفريق نمود، محبّتها را ضرب و لطف و مهربانى را تقسيم كرد.

بايد با محاسبه محيط زندگى و مساحت عمر، شكل مناسبى به شخصيّت خود داد. بايد مركز دايره حيات را يك انتخاب خوب قرار داد. بايد بيش از سطح، به عمق انديشيد، تا حجم معنويّت زياد شود. زاويه ديد را باز كنيم و در «خط مستقيم»، به موازات حق پيش رويم، تا هندسه وجودمان آشفته نشود.

بايد حساب عمرمان را داشته باشيم تا آدم «حسابى» شويم . اگر هندسه زندگى را خوب حساب كنيم «مهندس» هستيم.

بياييد با پرگار عشق و ايمان، دايره تلاش و مجاهدت را بر محور «ولايت» ترسيم كنيم و محيط زندگى را به صحنه تبلور تعهّد و عمل به تكليف ، مبدّل سازيم. »