(1 رجب)

ابو حمزه نام داشت. نزد حضرت آمد و با نگرانی پرسید: «نظر شما درباره ی مسلمانی که برای درخواست نیازی به دیدار مسلمانان دیگر رود؛ اما به او اجازه ی دیدار و صحبت داده نشود، چیست؟»

حضرت نگاهی به ابوحمزه کرد و فرمود: « ای حمزه، هر مسلمانی که به نیاز مسلمانان دیگر پاسخ ندهد و چهره از او پنهان بدارد و در منزلش باقی بماند و برای حل مشکل بیرون نیاید، خداوند نفرین و لعنت خود را از او بر نمی دارد تا آنگاه که او را ملاقات کند.»

حسی درون ابو حمزه جوشید. تشکری کرد و راهی خانه اش شد.