به سراغ درخت اگر بروی، هیچ وقت دست خالی بر نمی گردی، بلکه اگر میوه ای داشته باشد، با آن کام شما را شیرین کرده و گرسنگی شما را رفع می کند و اگر هم میوه ای نداشته باشد، می توانی در زیر سایه اش استراحت کنی و از سرسبزی و شادابی و نشاطش روح خود را طراوت و حیات ببخشی.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اَنَا الشَجَره»، من چیزی شبیه درختم و حقیقتاً هم چنین بود.

اگر کسی به سراغ ایشان می رفت و حاجتی داشت، اگر می توانست حاجت او را رفع می کرد و اگر هم نمی توانست با سخنان خود دل او را گرم می نمود.

از سخنان نرم او آب شوند سنگ ها

«مَن سَئَلَهُ حاجَه لَم یَرجِع اِلّا بِها اَو بِمَیسُرٍمِنَ القَول».