* جدال مكن كه ارزش ات را مي كاهد و زياد شوخي مكن كه بر تو دلير شوند.

* بهترين دوست كسي است كه اشتباه تو را فراموش كند و نيكي تو را از ياد نبرد.

* در رعايت ادب، تو را همين كافي است كه از آنچه براي ديگران بد مي داني، دوري كني.

* هر كس بر مركب با طل سوار شود، در سرزمين پشيماني فرود خواهد آمد.
* دو خصلت، بالاترين اوصاف است: ايمان به خداوند و سودمند بودن براي برادران ديني.
* ابراز شادي و شعف در برابر افراد پشيمان و گرفتار، از ادب انساني محسوب نمي شود.
* كسي كه برادر ديني اش را پنهاني نصيحت كند، او را آراسته و اگر در انظار مردم از او انتقاد كند،   وي را زشت جلوه داده است.
* از نشانه هاي فروتني سلام كردن است به همه و نشستن در پايين مجلس است.
* خنده بي مورد نشانه ناداني است.
* از جمله گرفتاري هاي كمرشكن، همسايه اي است كه چون خوبي يا نيكي را ببيند آن را پنهان سازد و چون بدي ببيند آن را افشا كند.
* عبادت در زيادي روزه و فزوني نماز نيست؛ بلكه به بسياري تفكر در امر خداوند است.
* خشم كليد هر بدي است.
* گستاخي فرزند بر پدر در ايام كودكي مايه ناسپاسي او در ايام بزرگسالي اوست.
* از جمله گناهان نابخشودني اين است كه گقته شود: اي كاش جز بر اين گناه مواخذه نشوم.
* چه زشت است براي مومن تمايل به چيزي كه مايه خواري اوست.