بعضی گمان می کنند زن هر چه به حجاب کمتر اهمیّت دهد،ترس واضطرابی از حضور در جوامع عمومی و رویارو شدن با افراد نامحرم ندارد،حال آن که افراد با حجاب اغلب از تماس با دیگران هراسان هستند.غافل از اینکه ،آن شجاعت و اطمینانی که بی حجابان احساس می  کنند نتیجه  از بین رفتن  شرم و ضایع شدن حیا و ایمان آنان است. شک نیست که زن هر چه  با افراد بیگانه گفتگو و برخورد  بیشتری داشته باشد کم کم شرم و ترس او از تماس با آنان  کاهش  می یابد.

امام صادق (علیه السلام ) می فرماید:

” حیا  ده سهم دارد نه سهم آن در زنان و یک سهم در مردان است. زن ،با حیض و ازدواج و بارداری و تولّد فرزند 4 سهم آن را از دست می دهد و 5 سهم برایش باقی می ماند. در این حال اگر به انجام کار زشتی رو کند تمام حیای باقی مانده از وی دور می شود. و  اگر پاکدامنی بورزد آن  پنج سهم برایش باقی می ماند.

اینکه بانوان باحجاب از خیره شدن چشم ها به  خود ،و تماس با مردان ،دوری می کنند بدان علت است که خود را امانتدار نعمت های گران  قیمتی می بینند که حفاظت لازم دارد. ا ما فرد بی حجاب باید خود را نگران چه چیزی بداند؟!