پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم) در عرفات وقوف کرد. نزدیک بود خورشید غروب کند. فرمود :ای بلال ! مردم را ساکت کن تا به سخنم گوش دهند.» بلال برخاست و گفت:« به سخن پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گوش فرا دهید». حضرت فرمود:«  ای مردم! جبرییل هم اینک نزد من آمد و از پروردگارم  به من سلام رساند و گفت: خدای متعال اهل عرفه را آمرزید  و بدهکاری های آنان را تضمین نمود.» عمر برخاست  و گفت:« ای رسول خدا! آیا این که فرمودید فقط مخصوص ماست؟» پیامبر فرمود:« این برای شما و همه ی کسانی است که پس از شما تا قیامت می آیند.»

فروع کافی، ج 4،ص 258.