روزی پسری از پدر بزرگش که در حال نوشتن بود ،پرسید:پدر بزرگ درباره ی چه می نویسی؟ پدر بزرگ گفت: درباره ی تو پسرم. اما این مداد از چیزی که می نویسم مهم تر است. می خواهم وقتی بزرگ شدی مانند این مداد شوی. پسر با تعجب به مداد نگاه کرد و گفت:اما این مداد مانند مداد های دیگری است  که قبلاً دیده ام.

پدر بزرگ گفت: بستگی دارد که چطور به آن نگاه کنی. در این مداد پنج خصوصیت وجود دارد که اگر بتوانی این خصوصیات را داشته باشی برای تمام عمر به آرامش می رسی.

خصوصیت اول:می توانی کارهای بزرگ انجام دهی ،اما نباید هرگز فراموش کنی که دستی هست که هر حرکت تو را هدایت می کند.این دست خداوند است که همیشه تو را در مسیر اراده اش حرکت می دهد.

خصوصت دوم: هر چند وقت یک بار باید دست از نوشتن برداری و از مداد تراش استفاده کنی. این حرکت باعث می شود مداد کمی رنج بکشد اما آخر کار نوکش تیز تر می شودو اثری که از خودش به جا می گذارد ،ظریف تر و باریک تر است.بنابراین بدان باید رنج هایی را تحمل کنی تا انسان کامل تری شوی.

خصوصیت سوم:برای پاک کردن یک اشتباه ،مداد اجازه می دهد از پاک کن استفاده کنی.تصحیح یک اشتباه کار بدی نیست. در واقع برای اینکه خود را در مسیر درستی نگه داری ،حتماً اشتباهاتت را بر طرف کن.

خصوصیت چهارم:چوب مداد یا شکل ظاهری آن مهم نیست،مهم زغالی است که داخل چوب قرار دارد. پس همیشه مراقب درون خود باش و فقط ظاهرت را آراسته نگه ندار ،بلکه درون خود را آراسته به صفات نیکو کن.

و خصوصیت آخر: مداد همیشه اثری را از خود بر جای می گذارد.هر کاری در زندگی ات انجام می دهی ردی بر جای می گذارد. پس سعی کن نسبت به هر کاری که  می کنی ،هوشیار باشی و بدانی چه می کنی.

ماهنامه آشنا،مرداد ماه 1390