پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خطاب به امیر مومنان ؛علی (علیه السلام) فرمودند:

« ای علی(علیه السلام) ،تو برادر من باشی و تو نسبت به من به منزله هارونی نسبت به موسی،جز آنکه پیغمبر ی بعد از من نباشد،

ای علی،آیا نمی دانی که روز قیامت اولین کسی که فرا خوانده شود من باشم،من خوانده می شوم،پس در سایه سمت راست عرش به پا خیزم و حلّه سبز رنگی از حلّه های بهشت را بپوشم.

ای علی، آگاه باش من تو را خبر می دهم که امت من نخستین امتی باشد که روز قیامت به حسابشان رسیدگی شود.

سپس بشارت باد تو را اولین کسی که از امت من فرا خوانده شود،تو باشی،به خاطر خویشاوندیت با من و منزلت  و موقعیتت در نزد من.

در این موقع پرچم من که پرچم حمد باشد به تو داده شود .پس آن را در بین سماطین- صف های پیامبران - به سیر و حرکت درآوری و آدم (علیه السلام) و همه بندگان خدا روز قیامت از سایه پرچم من سایه گیری و بهره برداری نمایند…

سپس فرمود: تو با پرچم سیر می کنی در حالیکه حسن در سمت راست تو باشد و حسین در سمت چپ_تا آنکه بین من و ابراهیم در سایه عرش توقف کنی،آنگاه حلّه سبز رنگی از حلِه های بهشت بپوشی ،پس منادی(با روی سخن به من) از زیر عرش ندا در دهد:

« چه خوب پدری باشد پدرت ابراهیم  و چه خوب برادری باشد برادرت علی.»

بشارت باد تو را ای علی (علیه السلام) که بپوشی آنگاه که من بپوشم  و  خوانده شوی آنگاه که من خوانده شوم و زنده شوی آنگاه که من زنده شوم.