یاد مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلی زهرا علیها السلام

آخرین پیامبر الهی(صلی الله علیه و آله و سلم) بارها برای خشنودی و تسلی پاره ی تن و جانش، در حساس ترین و بحرانی ترین زمان ها، یاد مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را تقدیم می فرمود.

وقتی بغض، گلوی زهرا(علیها السلام) را می فشرد و اشک، گونه هایش را می شست، یکی از کارهای پیامبر(ص) برای خوشحالی و تسکین زهرا(علیها السلام) این جمله بود: «سوگند به آنکه جانم در دست اوست! مهدی(عج) این امت از ما خاندان است که خداوند به وسیله ی او زمین را از عدل و داد پر می کند، همانگونه که ستم و جور پر شده است».

در روایت دیگری می فرماید: «مهدی(عج) این امت از ما خاندان است، آنگاه که دنیا را هرج و مرج فرا گیرد و آشوب ها آشکار گردد، راه ها بسته شده، برخی، بعضی دیگر را غارت کنند،بزرگان به کوچکان رحم نکرده و کوچکان احترام بزرگان را رعایت نکنند، در آن هنگام خداوند متعال نهمین هدایتگر از نسل حسین(علیه السلام) را بر می انگیزاند، او دژها و قلعه های گمراهی و دل های بسته شده را فتح می کند، او برای زنده ساختن دین در آخرالزمان قیام می کند. همچنان که من در اول زمان قیام کردم و زمین را از عدل و داد پر می کند همچنان که جور و ستم پر شده باشد».

آری! اشرف مخلوقات، یگانه دخترش، سرور زنان عالم را با یاد مهدی(عج) و مژده ی ظهور دل داری می دهد. زیرا نام و یاد «مهدی عج» از ابتدای هستی برای معصومان شناخته شده است و حتی حضرت زهرا(علیها السلام) هنگام نام بردن فرزندان معصومش برای سهل بن سعد انصاری به هنگام رسیدن به نام او در وصفش می فرماید: « او کسی است که خداوند شرق و غرب زمین را به دست او می گشاید» .

               مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف زینت لوح فاطمه علیها السلام

در تولد امام حسین(ع) برای خوشنودی و چشم روشنی مادر هستی، جبرئیل امین، هدیه ی آسمانی به عنوان حدیث لوح تقدیم نمود که درخشش تعابیر و تعاریف و توصیفات امام مهدی(عج) در این لوح جایگاه ویژه ای دارد. به عبارت دیگر نام و یاد یوسف زهرا، جلوه ای ویژه در این عطیه مقدس و منور دارد، امام مهدی(عج) در این لوح منور با عنوان « رحمت بر عالمیان » و « و کسی که کمال موسی(علیه السلام) و بهای عیسی(علیه السلام) و صبر ایوب (علیه السلام) دارد » ذکر گردیده است که جلال و جمال خاصی به این هدیه داده است .

کوچه ها، سر در گریبان سکوت داشتند و                                                                                     خانه ها معذور مانده بودند از نشنیدن و ندیدن خستگی های خانه خورشید…

آفتاب که ناموس پروردگار بود و از سلاله ی «لولاک»، آفتاب، که سایه ی مهری بود بر تمام زمین، با دامانی از عصمت، از کوچه ها رد می شد و بهاران از جای پای او می رویید و چشم های رحمت خدا، به یُمن ستاره باران دامان او، با خلق زمانه مهربان تر می شد. خورشید، دست دعای شبانه روز بود و سجاده بی نهایتی که از هر سو به عرش را داشت.

اما… همیشه چشم های تاریک و بی فانوس، تاب تماشای روشنی را نداند…

آه از اندوه ریحانه ی رسول!

فاطمه (علیها السلام) صبر لایزال نبوی بود که در هیئت عفتی سر به فلک کشیده، چادر سر می کشید و در کوچه های مدینه، در تمام رهگذرهای هستی، حضور خدا را به کائنات، یادآور می شد.

افسوس از سوره ی کوثر که در آن خانه ی گلین، همسایه ی اهالی غفلت و سنگدلی شد! آه از زمزمه های شرحه شرحه ی بتول که در نیمه شب سجاده و تسبیح، ارکان عرش را به لرزه می افکند! آه از ریحانه ی رسول خدا ( علیها السلام) که در مشام حسادت زمین، به هدر می رفت و چشمانِ حقیقت ستیز زمانه، رخساره طهارتش را طاقت نداشت.

رازت، روزی بر ملا خواهد شد                                                                                                      بانو! در شگفتم که پس از تو، دنیا چگونه از شرم، با خاک یکسان نشد؟                                             اما پس از «عشق»، پس از آن حماسه ی پهلو به پهلو در خون تپیده، «محبوبه ی حق» را یازده آفتاب، وارث شدند و خدا هرگز ایمان را بی سرنوشت رها نکرد.

اما تو، از پسِ آن خزانِ توفانی، ناپیدا ماندی و ردّپای مزارت را حتی هیچ چشم داغداری ملاقات نکرد.

رازِ سر به مُهر تو را روزی از همین روزهای نزدیک، موعود واپسین، بر مَلا خواهد کرد… این روزها، بغض های سیاه پوش، داغ تو را بر کدامین سنگ مزار، خون ببارند؟

                 اللهم صل علی الصدیقه فاطمه الزکیه حبیبه حبیبک و نبیک و اُم

                 احبائک و اصفیائک التی انتجبتها و فصلتها و اخترتها علی نساء

                 العالمین* اللهم کن الطالب لها ممن ظلمها و استخف بحقها و

                  کن الثائر* اللهم بدم اولادها* اللهم و کما جعلتها ام ائمه

                الهدی و حلیله صاحب اللواء و الکریمه عند الملا الا علی فصل

              علیها و علی امها خدیجه الکبری صلاه تکرم بها وجه ابیها محمد

              صلی الله علیه و آله و تقر بها اعین ذریتها و ابلغهم عنی فی هذه

                                    الساعه افضل التحیه و السلام.

                           شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ج 1، ص 1.4.

خدایا بر بانوی صدیقه، فاطمه ی پاکیزه، درود فرست. تو و پیامبرت_ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم _

او را دوست دارید و اوست که مادر اولی و برگزیدگان تو(امامان معصوم صلی الله علیه و آله و سلم) است.

آن بانویی که او را انتخاب کرده ای و بر همه ی زنان عالم برتری داده ای؛ خدایا! تو داد او را از ستمگرانش

بستان و از کسانی که حق او را سبک شمردند باز خواست نما و خونخواه خون فرزندان او باش. خدایا! او

را مادر امامان هدایت و همسر صاحب لوا (علی علیه السلام) قرار دادی و در پیشگاه ملائکه

ا… بزرگش داشتی، بر او و مادرش (خدیجه کبری) درود بفرست، آن درود و صلواتی که به واسطه ی آن،

پدرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم را کرامت داده و آبرویش را افزایش دهی و چشم ذریه او را

روشن گردانی. خدایا در این وقت به آن پیشوایان، از طرف من بهترین تحیت و سلام را برسان.

                                                              آمین!

چارلز دانشجوی انگلیسی با طعنه به دوست و همکلاسی ایرانی اش همایون میگه:چرا خانماتون نمی تونن با مردا دست بدن یا لمسشون کنن!؟؟ یعنی مردای ایرانی اینقدر کارنامه خرابی دارن و نمی تونن خودشونو کنترل کنن؟!!

همایون لبخندی می زنه و میگه: ملکه انگلستان میتونه با هر مردی دست بده؟ و هر مردی میتونه ملکه انگلستان رو لمس کنه؟!

چارلز با عصبانیت میگه: نه! مگه ملکه یه فرد عادیه؟!!  فقط افراد خاصی می تونن با ایشون دست بدن و در رابطه باشن!!!

همایون هم بی درنگ میگه: خانم های ایرانی همشون ملکه هستن.

جز رنج و سختی چه دیدی با من در این زندگانی           نه! انتظاری ندارم تا آخر خط بمانی

باور ندارم ندارم از تو به جا مانده تنها                           قلبی که شد پاره پاره در پیکری استخوانی

با اینکه دستان سردت بالا نمی آمد اما                        گفتم برایم دعا کن زهرا اگر می توانی

مهتاب غمگین شهری،خورشید چادر نشینی                سوسوی دور ستاره، اصلا تو یک کهکشانی

از چشم ما می گریزی تا ترکمان داده باشی                  گاهی همه بچه ها را پای دعا می نشانی

با ناله می گویی اول همسایه ها را دعا کن…                با اینکه قلبت شکسته، رنجیده از دیگرانی

دستی به پهلو گرفتی دستی به دیوار خانه                   با حال زارت علی را تا مردنش می کشانی

دلگیر بودی و خسته، گفتی که در ظلمت شب…           طوری که حتی نماند از جای قبرم نشانی

در انتظارم بیاید مهدی ما و ببینیم                               زهرا تو شادی و داری آرامش بی کرانی

روزی که مهدی بیاید بر روی سنگ مزارت                       نام تو را می نویسم : بانوی دل آسمانی    

                                                                                    شعراز:استاد ادبیات، خانم محمدی

       نجات سختی و شدت

عبدالله بن جعفر می گوید:« امیرالمومنین (علیه السلام) کلمات فرج و گشایش را به من یاد داد و من را باخبر کرد که این دعا را پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او یاد داده است و امر نموده هنگامی که مشقت و سختی به تو رسید آن ها را بگو، (آن دعا چنین است:) هیچ خدایی نیست مگر خدایی که بلند مرتبه و بزرگ است. پاک و منزه است خدا، مبارک است خدا که پروردگار آسمان های هفت گانه و پروردگار عرش بزرگ است و سپاس مختص پروردگار جهانیان است».

                                                                                                        بحارالانوار ج 92 ص195

       خدایا روزی ام ده از جایی که گمان نمی بردم

امام صادق (علیه السلام) فرمود:« جبرئیل (علیه السلام) به نزد یوسف (علیه السلام) آمد در زمانی که او در زندان بود، پس به یوسف ( برای نجات از سختی زندان) گفت: سه مرتبه بعد از هر نماز واجب بگو: خدایا برای من در کارم گشایش و نجات قرار بده و از جایی که گمان دارم و گمان ندارم روزی ام بده».

                                                                                                      بحارالنوار ج 92 ص 185

       در آسایش و سختی بگو

امام صادق (علیه السلام) فرمود:« رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چنین بودکه هنگامی که از چیزی خوشحال می شد، می فرمود: خدا را بر این نعمت سپاس و هر گاه امر ناراحت کننده ای به ایشان می رسید می فرمود: «خدا در هر حال ستودنی است».

                                                                                                      الکافی ج 2 ص 97

       هنگام شنیدن اذان

امام باقر (علیه السلام) فرمود:« پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) هنگامی که صدای موذن را می شنید که اذان می گفت، مانند آنچه را که موذن می گفت را تکرار می نمود».

                                                                                                    الکافی ج 3 ص 307

        ذکر روزانه

امام رضا (علیه السلام) از پدران بزرگوارشان نقل نمودند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود:« کسی که هر روز صد مرتبه بگوید: هیچ خدایی نیست مگر خدایی که حق روشن است، بی نیازی  به سوی او می آید و فقر از او دور شده و در آتش به رویش بسته و در بهشت بر روی او باز می گردد».

                                                                                                 بحارالنوار ج 84 ص 8

گفتم: آیا زن و مرد قابلیت متفاوت دارند؟

گفت: اوست آن کس که شما را از نفس واحدی آفرید و جفت وی را از آن پدید آورد. (سوره اعراف/ آیه 189)

گفتم: آیا خداوند به آفرینش زن و مرد سوگند یاد کرده؟

گفت: و«سوگند به» آن که نر و ماده را آفرید. (سوره لیل/آیه 3)

گفتم: آیا هدایت قرآن شامل همه انسان ها از زن و مرد می شود؟

گفت: خدای رحمان*قرآن را یاد داد *انسان را آفرید *به او بیان آموخت. (سوره الرحمن/ آیات 1الی 4)

گفتم: عامل فخر بین  مرد و زن چیست؟

گفت: در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست. (سوره حجرات/ آیه 13)

گفتم: نژاد و زبان برای چیست؟

گفت: و شما را ملت ملت و قبیله قبیله  گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید.        (سوره حجرات/ آیه 13)

گفتم: مدیریت زندگی بر عهده کیست؟

گفت: مردان سرپرست زنانند. (سوره نساء/ آیه 34)

گفتم: زن نمونه، برای مومنان چه کسی است؟

گفت: و برای کسانی که ایمان آورده اند خداوند همسر فرعون را مثل آورده. (سوره تحریم/ آیه 11)

گفتم: حضرت مریم چگونه زنی بود؟

گفت: و مریم دختر عمران را همان کسی که خود را پاکدامن نگاه داشت و در او از روح خود دمیدیم و سخنان پروردگار خود و کتاب های او را تصدیق کرد و از فرمانبرداران بود. ( سوره تحریم/ آیه 12)

گفتم: فرشتگان چگونه او را خطاب نمودند؟

گفت: فرشتگان گفتند ای مریم خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و تو را بر زنان جهان برتری داده است. (سوره آل عمران/ آیه 42)

گفتم: در مورد عفاف حضرت یوسف چه تعبیری شده است؟

گفت: و در حقیقت «آن زن» آهنگ وی کرد و «یوسف نیز» اگر برهان پروردگارش را ندیده بود آهنگ او می کرد. (سوره یوسف/ آیه  24)

گفتم: در مورد عفاف حضرت مریم وقتی در مقابل فرشته ای که به صورت بشر متمثل شده بود چه تعبیری شده است؟

گفت: «مریم» گفت اگر پرهیزگاری من از تو به خدای رحمان پناه می برم. (سوره مریم/ آیه 18)

گفتم: مادر حضرت مریم در حق فرزندش چه دعایی کرد؟

گفت: او و فرزندانش را از شر شیطان رانده شده به تو پناه می دهم. ( سوره آل عمران/ آیه 36)

گفتم: خداوند به او چه گفت؟

گفت: پس پروردگارش وی را با حسن قبول پذیرا شد. ( سوره آل عمران/ آیه 37)

گفتم: مقام مادر چگونه بیان شده است؟

گفت: و انسان را (نسبت) به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم مادرش با تحمل رنج او را به دنیا آورد. (سوره احقاف/ آیه15)

گفتم: نمونه زنان ناشایسته مانند چه کسی است؟

گفت: خدا برای کسانی که کفر ورزیده اند زن نوح و زن لوط را مثل آورده (که) هر دو در نکاح دو بنده از بندگان شایسته ما بودند و به آن ها خیانت کردند و کاری از دست (شوهران) آن ها در برابر خدا شایسته نبود و گفته شد با داخل شوندگان داخل آتش شوید. (سوره تحریم/ آیه 10)

گفتم: زن ناشایستی که مرد او هم ناشایست باشد، داریم؟

گفت: بریده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد/ دارایی او و آنچه اندوخت سودش نکرد/ بزودی در آتشی پر زبانه در آید/ و زنش آن هیمه کش (آتش فروز)/ بر گردنش طنابی از لیف خرماست. (سوره مسد)

گفتم: کرامت مائده آسمانی برای حضرت مریم، کدام پیامبر را منقلب کرد؟

گفت: آن جا (بود که) زکریا پروردگارش را خواند (او) گفت پروردگارا از جانب خود فرزندی پاک و پسندیده به من عطا کن که تو شنونده دعایی. ( سوره آل عمران/ آیه 38)

گفتم: آیا زن دیگری هم با فرشتگان صحبت کرده است؟

گفت: و زن او ایستاده بود خندید پس وی را به اسحاق و از پی اسحاق به یعقوب مژده دادیم.                 ( سوره هود/ آیه 71)

گفتم: زن حضرت زکریا چگونه بود؟

گفت: آنان در کارهای نیک شتاب می نمودند و ما را از روی رغبت و بیم می خواندند و در برابر ما فروتن بودند. (سوره انبیا/ آیه 90)

گفتم: راز خلقت زن و مرد چیست؟

گفت: و جن و انس را نیافریدم جز برای آن که مرا بپرستند. (سوره ذاریات/ آیه 56)

گفتم: زن و مرد نسبت به هم چه وظائفی داند؟

گفت: آنا برای شما لباسی هستند و شما برای آنان لباسی هستید. (سوره بقره/ آیه 187)