در پاسخ به اهانت بزرگی که سرکرده کفر و رذالت با ساختن فیلم موهن به پیامبر عظیم الشأن اسلام کرده اند ،چیزی نمی توان گفت جز پاسخی که فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در خطبه اش در مسجد پیامبر خواند که به حق پاسخی به جا و دندان شکن است.

” وقتی که خدا برای پیامبرش ،سرای پیامبران و پناهگاه برگزیدگانش را بر گزید ،خارهای نفاق در وجود شما آشکار شد و  پیراهن دین بر پیکرتان کهنه گشت و خاموش ترینِ گمرانان زبان گشود  و مردی ناشناخته از ابلهان نابغه شد و سرکرده ی اهل باطل آوازش بلند شد و کارهای مهم را در سطح جامعه به دست گرفت.

شیطان سر از پناهگاه خود بدر آورد ، صدایتان زد و شما را پاسخگوی خود دید و شما را پذیرای فریب هایش یافت.

از شما خواست تا بر خیزد و  شما را در این کار سبکبال و خوش پرواز یافت و آتش کینه و انتقام را در دل های شما شعله ور کرد و نگریست که شما از غضب بر افروخته اید  و آنگاه شما کاری را کردید که نباید انجام می دادید… لیکن آگاه باشید آتش دوزخ از هر سو کافران را احاطه کرده است.”

ما طلاب مدرسه علمیه الزهرا(س) محمودآباد با پیروی از مادرمان فاطمه اطهر ، انزجار خود را نسبت به اهانت گران و ارادت خود را به پیامبر عظیم الشأن اسلام و خاندان پاک و مطهرش که هیچ گرد و خاکی درخشندگی و تابناکی این خورشیدهای  عالمتاب را تار و کدر  نمی سازد ، اعلام  می داریم.

اولین باری که می خواستم روزه بگیرم خیلی کوچیک و ریزه میزه بودم . برای همین مادرم بهم گفت:امسال به مهمانی خدا دعوت شدی دخترم ؛اما چون خیلی کوچیکی فقط می تونی تا ظهر مهمون خدا باشی …

یادش بخیر! اولین روزه کله گنجشکی رو کلاس اول ابتدایی گرفتم. خیلی دلم می خواست زودتر بزرگ شم ،قدم بلند شه،قوی تر شم تا بتونم مثل آدم بزرگا تموم ماه رو مهمون خدا شم. تو عالم بچگی کلی ذوق کردم که موقع ظهر ،مامان  مثل غروبا که سفره افطار رو می چینه ،برای منم سفره چید. اولین روزه بزرگونمو یک سال بعد گرفتم. دیگه غصه نمی خوردم؛چون منم بزرگ شده بودم . خدا منم به حساب آورده بود. منم جایی داشتم تو سفره بزرگی که واسه مهموناش پهن می کرد. پدرم می گفت: قدر این ماه مبارک رو بدونین. از مهربونی خداست که دست پخت مامانتون تو این ماه این قدر خوشمزه است. و واقعاً هم درست بود. بعد از این همه سال ،هنوز مزه افطار و سحری های بچگی  یادمه!!!

یادش بخیر! چه زود گذشت روزهای بچگی و چه زودتر گذشت ماه رمضون امسال… وچه حیف که اونطور که باید و شاید قدرش را ندانستم… این جمله ایست که میدونم هر سال بعد ماه رمضون میگم،چقدر دلم برای ماه رمضون تنگ شده…

• علم، ریشه بردباری است.
• هر که فرصت ها را (مانند صیدی) ناگهان بگیرد، از غصه ها ایمن گردد.
• هر آینه پندی که هیچ گوشی آن را نا خوش نمی دارد ،و هیچ سودی با آن برابری نمی کند؛آن است که زبان گفتار از آن خاموش،و زبان کردار بدان گویا باشد.
• آن که از دنیا بسیار طلب کند ، خواستار فزونی آن چیزی است که ( مانند سمِ کشنده) هلاکش گرداند.
• هر که غذایش کم با شد، فکرش صاف و روشن گردد.
• کسی که خنده اش زیاد باشد، هیبتش کم گردد.
• هر که نیّتش نیکو باشد،توفیق مدد کارش گردد.
• آن که را که دنیا او را بلندش گردانیده است ، بلندش مدار ( و بلندش مشمار) .
• سبب محبت ، شکفته رویی است.
• آنچه کامل فرا نگرفته ای، باز گو مکن.
• ادامه دارد…

در فرهنگ و آیین اسلام ، اولین روز ماه شوال به عنوان عید فطر و جشن باز گشت به فطرت معین شده است،و آن به خاطر اطاعت و بندگی در برابر تکلیف الهی  می باشد. که مسلمانان در طول ماه مبارک رمضان ارتباط های معنوی خود را با خدای متعال از طریق استغفار از گناهان به تصفیه روح و جان خویش پرداخته و از آلودگی های ظاهری و باطنی که بر خلاف فطرت آن هاست ، خود را پاک کرده و به فطرت واقعی خود بر می گردند.

در لغت ” عید” را به بازگشت معنی کرده اند و ” فطر ” را به فطرت و طبیعت. مسلمانان در این روز در اثر یک ماه ضیافت و مهمانی خداوند به صفای باطن دست یافته اند و در حقیقت،شخصیت واقعی خود را باز یافته اند. امیر مومنان علی ( ع) می فرمایند:” ای مردم! این روز، روزی است که نیکو کاران در آن پاداش می گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مأیوس و ناامید می گردند و این شباهت زیادی به روز قیامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپاری به سوی جایگاه نماز عید، فروجشان از قبر و رفتنشان را به سوی پروردگار به یاد آورید و با ایستادن در جایگاه نماز ، ایستادن در پروردگارتان را یاد کنید و با بازگشت به سوی منازل خود، بازگشتان به سوی منزلتان در بهشت برین را متذکر شوید.” 1

1. نهج البلاغه،خطبه 78

• هر که درِ خدا را بکوبد، به رویش گشوده گردد.
• برای آنکه بسیار نرمی و مدارا کند، پشیمانی نیست.
• کسی به آنچه از آخرت می خواهد نمی رسد، مگر با ترک آنچه از دنیا دلخواه اوست.
• باید مطمئن ترین اندوخته ها در نزد تو ، عمل صالح باشد.
• هر که شکر به او الهام گردد، فزونی را از دست ندهد.
• مروّتی مانند دوری از گناهان نیست.
• احسان ، سروری است.
• فروتنی ، نشانه بزرگی و نجابت است.
• سستی و تنبلی ، ضایع کردن فرصت ها و نعمت هاست.
• بد مگو، تا پاسخ بد ناخشنودت کند.

بانوافل و عبادات مستحبه تحصیل میشود واز آن جمله تبدیل فرادی به جماعت است.

وتحصیل حضور قلب به آن است که

در اوقات غفلت به خودش فشار نیاورد ودر اوقات حضور قلب اختیارا آن را از دست ندهد.

ماهنامه قدر -شماره 40 - ص 37

دانشمند را به علمش؛نه به مدرکش

مدیر را به عملکردش؛نه به جایگاهش

نویسنده را به باور هایش؛نه به تعداد کتاب هایش

شخص را به انسانیتش؛نه به ظاهرش

جسم را به سلامتیش؛نه به لاغری یا چاقیش

سخنان را به عمق معنایش؛نه به گوینده اش…