مدارس، مراکز تعلیم و تربیت و تزکیه‌اند. آموزش عملی احکام دینی، بخشی از وظایف معلم و دانش‌آموز را تشکیل می‌دهد. توصیه، بدون تعلیم و تربیت، پوشش دینی را به دستوری خشک و

تحمیلی مبدل می‌سازد، ولی توصیه‌ی همراه با معرفت، پذیرش آن را آسان می‌کند. معرفت به حجاب، ضامن اجرا و دوام آن است. آنگاه که پوشش دینی در محیط‌های اجتماعی و پس از پایان

تحصیلات، به شکل فرهنگ پذیرفته شده درآید، رسمیت علمی پیدا می‌کند.

زمانی که بعثی ها می خواستند از علیرضا خادم، آزاده 14،15 ساله برای تبلیغات استفاده کنند، از او پرسیدند: برای چه درس و مدرسه را رهاکردی و آمدی بجنگی ؟
گفت: من به زور آمدم!
گفتند: یعنی تورا به زور اینجا آوردند؟
گفت: نه خودم با زور آمدم، من با پدر و مادرم دعوا کردم تا خودم را به جبهه برسانم.
گفتند: یعنی با پدر و مادرت بدی ؟!
گفت: نه! من پدر و مادرم را به اندازه ی چشم هایم دوست دارم.
در اینجا بعثی ها فکر کردند بهترین زمان برای تبلیغات است، گفتند: خب، پس پدر و مادرت را به اندازه چشم هایت دوست داری. کسی که باعث شده توبه جنگ بیایی و از چشم هایت جدا بشوی چه ؟ رهبرت خمینی!
گفت: رهبرم خمینی را به اندازه ی قلبم دوست دارم.
استخباراتی که بسیار عصبانی بود، گفت: یعنی چه که به اندازه ی قلبم دوست دارم؟
گفت: انسان بدون چشم می تواند زندگی کند ولی بدون قلب هرگز!

زمانی آیت الله جوادی آملی جبهه مشرف شده بودند تا ملاقاتی با بسیجیان داشته باشند.
در میان رزمندگان نوجوان با صفایی بود که ۱۴ سال داشت. پایین ارتفاع چشمه ای بود و باران گلوله از سوی عراقی ها می بارید. لذا فرماندهان گفتند برای وضو هم به آنجا نروید. بالا بنشینید و همانجا تیمم کنید.
هنگامی که آیت الله جوادی تشریف آوردند، دیدند که آن نوجوان ۱۴ ساله داشت به سمت چشمه می رفت برای وضو. بسیجیان هر چه فریاد زدند نرو خطرناک است، آن نوجوان گوش نکرد.
آخر متوسل شدند به این عالم وارسته، حضرت آیت الله جوادی آملی که آقا! شما کاری بکنید. آقا نوجوان را صدا کردند که عزیزم کجا می روی؟ گفت میروم پایین وضو بگیرم.
گفتند پسر عزیزم! پایین خطرناک است. فرماندهان گفتند می توانی تیمم کنی. شما تکلیفی ندارید. همان نماز با تیمم کافی است.
نوجوان نگاهی بسیار زیبا به چشمان مبارک این عارف بزرگوار کرد و لبخند زیبایی زد و گفت بگذارید حاج آقا نماز آخرمان را با حال بخوانیم و رفت وضو گرفت و یک نماز باحالی خواند و برگشت.
دقایقی بعد قرار بود عده ای از بسیجیان بروند جلو و با عراقی ها درگیر شوند. اتفاقا یکی از آنها همین نوجوان ۱۴ ساله بود. یکی دو ساعت بعد آیت الله جوادی را صدا کردند و گفتند حاج آقا بیاید پایین ارتفاع. دیدند جنازه ی آوردند. آیت الله جوادی آملی نشستند و دیدند همان نوجوان با همان لبخند زیبا پرکشیده و رفته.
آیت الله جوادی آملی کنار جنازه اش روی خاک نشستند، عمامه از سر برداشتند و خاک بر سر مبارکشان ریختند و گفتند:
جوادی! فلسفه بخوان. جوادی! عرفان بخوان. امام به اینها چه یاد داد که به ما یاد نداد؟!
من به او می گویم نرو و او می گوید بگذار نماز آخرم را با حال بخوانم. تو از کجا می دانستی که این نماز، نماز آخر توست؟ !

این مراسم در روز شنبه ، مورخ  93/07/05 ، مصادف با هفته گرامیداشت دفاع مقدس ، رآس ساعت  9 صبح  ،  با حضور حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا موسوی امام جمعه شهرستان محمودآباد، حجت الاسلام و المسلمین فقیهی  مسئول سازمان بسیج طلاب و روحانیون سپاه کربلا  استان مازندران، حاج آقا حاجی چور مسول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه محمودآباد، حاج آقا خلیلی مسئول نظارت و سازماندهی ناحیه محمودآباد ، سرهنگ اسدی جانشین فرماندهی سپاه ناحیه  محمودآباد و خانم گلزاری  فرمانده حوزه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) بسیج طلاب خواهران استان مازندران ،  در مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد برگزار گردید.

خانم حسینی ، مدیر مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد ، در خصوص برگزاری این مراسم بیان داشت:

« هدف از برگزاری این مراسم ، تشکیل پایگاه بسیج و ایجاد وروحیه بسیجی  در طلاب ، آشنایی بیشتر طلاب  با تشکل بسیج طلاب  می باشد. »

ایشان خاطر نشان کردند: حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا فقیهی ضمن گرامی داشت هفته دفاع مقدس و تبریک  آغاز بهار تحصیلی به طلاب  با اشاره به حکمت 73 نهج البلاغه بیان داشتند:

امام علی (علیه السلام ) فرمودند: کسی که خود را رهبر مردم فرار داد، باید پیش از آن که به تعلیم دیگران بپردازد، خود را بسازد، و پیش از آن که به گفتار تربیت کند ، با کردار تعلیم دهد، زیرا آن کس که خود را تعلیم دهد و ادب کند ، سزاوار تر به تعظیم است از آن که دیگری را تعلیم دهد و ادب بیاموزد.  این قضیه اشاره به این دارد که یک طلبه که روحیه بیسجی هم دارد ، قبل از هر چیز باید مراقب اعمال و رفتار خود باشد، خود را اصلاح کند ، اهل حلال و حرام باشد  تا بتواند نسلی سالم را تربیت نماید .

ایشان اضافه کردند:  از آقای کانت ، اندیشمند بزرگ پرسیدند: سخت ترین کار جهان چیست:، در جواب گفتند: اول تربیت و بعد کشور داری. کسی که خود را بسازد  در اصل می تواند دنیا را بسازد. این همان روحیه بسیجی است که  توانست در زمان دفاع مقدس  کشور را نجات دهد.البته همه کارهای انسان باید با خوف و رجا همراه باشد . آیه 53 سوره زمر می فرماید: « بدان بندگانم که به عصیان اسراف بر خویش کردند، بگو: هرگز از رحمت نامنتهای خدا نا امید مباشید ، البته خدا گناهان شما را خواهد بخشید که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربانست.»

ایشان خاطر نشان کردند:حجت الاسلام و السلمین حاج آقا موسوی   در ادامه سخنان حجت الاسلام و المسلمین فقیهی فرمودند: حال که در هفته دفاع مقدس هستیم ، همگی باید روحیه بسیجی داشته باشیم . باید در جهت شناخت بیشتر بسیج  ، اهداف و ارزش ها و چگونگی پاسداری از ارزش ها و آرمان بسیج که خون های زیادی جهت حفظ کردن آن ریخته شده گام برداریم . زندگی نامه شهدا و بسیجیان را مطالعه کرده و خود را به این سبک از زندگی نزدیک گردانیم .

ایشان یادآوری نمودند: در جلسه پایگاه بسیج مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد به نام پایگاه حامیان ولایت نامگذاری شد و فرمانده و اعضای شورای این پایگاه انتخاب گردیدند. همچنین به مناسبت هفته دفاع مقدس در کنار این مراسم نمایشگاه عکسی از شهدا برپا گردید.

برادر!عیدت مبارک

غدیربود.رفتیم پیشانی اباذر را ببوسیم و بگوییم:برادر عیدت مبارک،پیشانیش از آفتاب ربذه سوخته بود !! به ابن سکیت گفتیم علی.هیچ

نگفت،نگاهمان کرد و گریست. زبانش را بریده بودند! خواستیم دست های میثم را بگیریم و بگوییم سپاس خدای را که ما را از متمسکین به ولایت

امیرالمومنین قرار داد ، دستهایش را قطع کرده بودند! گفتیم یک سیدی بیابیم و عیدی بگیریم. سیدی ! کسی از بنی هاشم. جسدهاشان درز لای

دیوارها شده بود و چاهها از حضور پیکرهای بی سرشان پر بود ! زندانی دخمه های تاریک بودند و غل های گران برپا،در کنج زندان ها نماز می خواندند.

شهید حجت الاسلام سید مجتبی صالحی خوانساری در سال 1323 متولد و در تاریخ 29/11/1362 به دست عوامل ضد انقلاب در جوانرود کردستان به شهادت رسید و در گلزار شهدای قم، در قطعه‌ چهارم ردیف 5 به خاک سپرده شد.

زهرا صالحی دختر شهید بزرگوار سید مجتبی صالحی می گوید: آخرین روزهای سال 62 بود که خبر شهادت پدرم به ما رسید. بعد از یک هفته عزاداری، مادرم با بستگانش برای برگزاری مراسم یاد بود به زادگاه پدرم، خوانسار رفتند. من هم بعد از هفت روز برای اولین بار به مدرسه رفتم.

همان روز برنامه امتحانی ثلث دوم را به ما دادند و گفتند: والدین باید امضاء کنند. آن شب با خاطری غمگین و چشمانی اشک آلود و با این فکر که چه کسی باید کارنامه مرا امضاء کند ؟ به خواب رفتم.

پدرم را در خواب دیدم که مثل همیشه خندان و پر نشاط بود. بعد از کمی صحبت به من گفت :

زهرا آن برنامه را بیاور تا امضاء کنم.

گفتم کدام برنامه؟

گفت: همان برنامه ای که امروز در مدرسه به تو دادند.

برنامه را آوردم اما هر خودکاری که بر می داشتم تا به پدرم بدهم قرمز بود. چون می دانستم پدرم با خودکار قرمز امضاء نمی کند. بالاخره یک خودکار آبی پیدا کردم و دادم پدرم و او شروع کرد به نوشتن.

فردا صبح که برای رفتن به مدرسه آماده می شدم از خواب دیشب چیزی یادم نبود. اما وقتی داشتم وسایلم را مرتب می کردم ناگهان چشمم به آن برنامه افتاد. باورم نمی شد اما حقیقت داشت.

در ستون ملاحظات کارنامه دست خط پدرم بود که با رنگ قرمز نوشته بود: «این جانب نظارت دارم سید مجتبی صالحی» و امضاء کرده بود.

ناگهان خواب شب گذشته به یادم آمد.

این دست خط را به آیت الله خزعلی می دهند تا برای تعیین صحت و سقم آن پیش علمای دیگر ببرد.

آیت الله خزعلی از خانواده شهید صالحی می خواهد تا پیش کسی موضوع را مطرح نکنند علمای آن زمان صحت ماجرا را تایید می کنند و برنامه به رویت حضرت امام(ره) نیز می رسد.

اداره آگاهی تهران نیز پس از بررسی اعلام می کند امضا مربوط به خود شهید مجتبی صالحی است اما جوهر خودکاری که امضا را زده شبیه هیچ خودکار یا خودنویسی نیست.

صالحی معتقد است که خصلت مردمی بودن پدر، این موضوع را خیلی سریع بین مردم پخش کرد و امروز مردم با رفتن به موزه شهدا و دیدن آن نامه، شهید را می شناسند و به یکدیگر معرفی می کنند.

این موضوع توسط کارشناسان با امضاء قبل از شهادت شهید مورد بررسی قرار گرفت و صحت آن تأیید شده است.اکنون نسخه آن در موزه شهداء ,تهران - خیابان طالقانی در معرض دید بازدیدکنندگان قرار دارد.

اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

پاداش جنگیدن

علی (ع) مردم را به جنگ صفین تشویق می کرد و می فرمود: خدای عزوجل شما را به تجارتی رهنمون شده که شما را از عذاب دردناک می رهاند و به خیر و خوبی، یعنی ایمان به خدا و جهاد در راهش، نزدیک می گرداند. پاداش جهاد را آمرزش گناهان و خانه های پاکیزه در بهشت های جاویدان قرار داده است.

(الکافی،ج 5،ص39)