از گلشن گل ها به گلستان چه نویسم                       من نیز غریبم، به غریبان چه نویسم

ترسم که قلم شعله کند، صفحه بسوزد                     با این دل تنگم ، به عزیزم چه نویسم.

اول از روی ادب ، ای گل خوشبو سلام        دوم از مهر و محبت ، به تو دارم پیام.

سلام به خورشید تابان کربلا؛ آن نور امامت ، آقام امام حسین( علیه السلام) و با درود و سلام به هفتاد و دو تن شهید کربلا.

آقای من، دوستت دارم.

ای امام عزیزم؛ وقتی از داخل تلویزیون ،آن حرم باشکوهت را می نگرم ؛ در آن لحظه دوست دارم کبوتری باشم و پرواز کنم  و  اوج بگیرم  و خود را به حرم مطهرت برسانم و بالای حرمت بگردم  و اشک بریزم  و حرم مطهرت را تمیز کنم. دوست دارم غباری باشم که روی ضریحت می نشیند. کمکم کن تا آن قدر خوب شوم تا مثل باران روی خوشه های گندم وجود مردم ببارم و مثل خورشید روی لباسهای سرد آن ها بتابم و به آنان کمک کنم.

امام من؛صدایت می کنم تا راه و چاه را به من نشان دهی، چشمانم را باز کنی تا حقایق را به صورت روشن و زیبا ببینم و راه درست را در پیش بگیرم.

رود اگر عاشق نباشد اسیر مرداب می شود  و می میرد  ولی اگر عاشق دریایی شدن باشد به هر جان کندنی راهش را از پس سنگ های سخت باز می کند و خود را به آغوش دریا می رساند.

 حسین جانم؛قلب تو به اندازه ی دریا رئوف و مهربان است. دوست دارم  دلم را از عشق خدا پر کنی تا بندگی خدا را در پیش گیرم. در آن صحرای سوزان ،تشنه لب بودی ؛ولی تحملّت به اندازه دریا،نه، بیشتر از دریا بود.

بقچه ی عشقم  را همیشه برای تو بازِ باز نگه می دارم. اگر چه هم زبانی ها شیرین است ولی همدلی از هم زبانی شیرین تر است؛کمکم کن که همدل تو باشم.

 امام حسین جان، برای تمام مسلمانان دعا کن.

دوستدارت، محجوبه موسوی،طلبه سال دوم 

سلام بر آن خاک مقدس

سلام بر بدن های مطهر مدفون شده در آن

سلام بر بین الحرمین

کاش کبوتری بودم که به سوی تو عاشقانه پر می کشیدم. کاش چشم بر هم زدنی به آرزوی دیرینه ام می رسیدم!!

کاش لایق آن بودم که یک آن بر خاک مقدست بوسه می زدم، می آمدم تا زیارتت کنم؛می آمدم تا با دیدن تو معرفت کسب نمایم،می آمدم تا خاکت را سرمه چشمانم کنم و حرف دل با تو بگویم.

از ته دل بگویم کاش من هم بودم در آن روز که بهترین بنده خدا،عزیزترین فرزند مولا تنها ماند.کاش لایق آن بودم تا جانم را فدایش کنم…

اما حال که لایق حسین (علیه السلام) و یاران باوفایش نبودم،می خواهم اگر شایستگی اش را داشته باشم ،سرباز آقا ،امام زمانم باشم.

پس ای خدای من،از تو می خواهم کمکم کنی تا در این راه به آنچه باید ، برسم .

کربلا، ای خاک مقدس؛ تو از عاشقان مولایت خبر داری؛ خوشا به حالت که مهمانی عزیز همچون حسین(علیه السلام)  را میزبان شده ای. برایم دعا کن … برای همه عاشقان ، تا یک بار هم که شده چشمانمان به زیارت بین الحرمین روشن گردد.

و مهم تر از آن؛تا بتوانیم از پس سربازی آقایمان برآییم. دعا کن تا با معرفت به زیارت مولایمان نائل شویم.

کربلا؛ سلام ما را به  مولایمان برسان  و از قول ما به ایشان بگو: ما به « کُلّ یَومٍ عاشوراء و کُلّ أَرضٍ کربلا ایمان داریم . پس از ما بپذیر این درد دلِ دلِ تنگمان را.

زینب جهانگیری؛ طلبه سال اول

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها ) محمودآباد برگزار می کند:

هر طلبه ی این مدرسه ،به نیت سلامتی امام زمان روزانه 100 صلوات تا اربعین حسینی  می فرستد.

اگر شما هم این نیت را دارید؛ با یک صلوات ما را همراهی نمایید.

برای بیان  تاریخچه قانون اساسی در ایران،تاریخ سیاسی ایران در یک قرن را ورق می زنیم و می بینیم که در آن دوران، ایران قلمرو حکومت شاهان مستبد و خودکامه ای بوده است که از هیچگونه تعدی و ظلم نسبت به مردم دریغ نمی ورزیدند.

در دوران حاکمیت ناصرالدین شاه، مردم به رهبری روحانیت آگاه و متعهد، علیه نظام مستبدانه و وضعیت غیر عادلانه ی او قیام کردند. دلیل این حرکت و قیام علاوه بر ظلم و جور بی حد و حصر حاکمان، دادن امتیاز فراوانی به قدرت های بیگانه از آن جمله امتیاز قراردادننگین اعطای امتیاز توتون و تنباکو به شرکت خارجی انگلیسی به نام کمپانی ((تالبوت)) توسط ناصرالدین شاه بود.

مردم به رهبری روحانیت علیه این قرارداد زبان به اعتراض گشودند تا اینکه سرانجام فتوای تاریخی مرجع بزرگ تقلید، مرحوم میرزای شیرازی مبنی بر تحریم تنباکو صادر و به فسخ قرارداد ننگین مزبور منجرشد.

بعد از این زمان، مردم با اعتصابات و تحصنات خود خواستار اجرای قوانین اسلام و تاسیس عدالتخانه شدند تا اینکه دست خطی از طرف مظفرالدین شاه خطاب به صدر اعظم(عین الدوله) صادر و در آن فرمان تاسیس عدالتخانه داده شد. متعاقب آن مردم خواستار تهیه و تنظیم قانون اساسی شدند تا اینکه در تاریخ جمادی الثانی هق (1285ش) مظفر الدین شاه فرمانی صادر کرد و دستور تشکیل مجلس شورا را داد.

با تشکیل اولین مجلس شورا در ایران، تنظیم قانون اساسی به عهده ی کمیته ای از اعیان و اشراف و تحصیل کرده هایی از فرنگ باز گشته همچون :حسن پیرنیا معروف به مشیرالدوله هدایت مهدی قلی خان واگذار گردید و آنان هم قانون اساسی چند کشور ماننند:بلژیک، فرانسه، بلغارستان را برداشتند و به تقلید و اقتباس پرداختند و کمی هم صبغه ی اسلامی رنگ آمیزی کردند، لذا نخستین قانون اساسی که مشتمل بر پنجاه و یک ماده بود، دوازده روز پس از افتتاح مجلس تهیه و از سوی مشیر الدوله صدراعظم وقت به مجلس داده شد. این طرح که رنگ و بوی دولتی داشت و تهیه شده ی دربار تلقی می شد به مذاق مجلس شورا خوش نیامد و با انجام اصلاحاتی در آن، جهت تصویب از طرف مجلس به دربار فرستاده شد.

این عمل که بیانگر عدم رشد نمایندگان مردم بود و هنوز دربار را قیم و سرنوشت ساز می شناختند، موجب شد که طرح ارسالی از سوی مجلس به دلیل اصلاحات و تغییرات انجام گرفته و به تلافی عدم قبول مجلس، بی چون و چرا از طرف دربار رد شود تا اینکه کمیسیونی مرکب از پنج نفر و متشکل از نمایندگان دربار و مجلس تشکیل گردید تا اختلافات موجود را به نفع دربار و برخی دیگر را به نفع مجلس حل و بدین ترتیب اولین متن قانون اساسی ایران را به شکلی ناقص تهیه تصویب کند و مقرر گردید تا هیئتی از فلان السلطنه و فلان الدوله ها تشکیل شود و به تکمیل قانون اساسی کمر همت ببندند.

دوباره دریوزگی شروع شد و قوانین بلژیک و فرانسه و کشورهای بالکان منبع الهام بخش آنان گردید.غافل از اینکه هر کشوری که بخواهد برای خود قانون اساسی بنویسد باید از عقیده و ارزش های خاص جامعه خود الهام گیرد و بدین سان متمم قانون اساسی مشتمل بر 107اصل تهیه و تصویب گردید.

قانون اساسی و متمم آن حدود سه ربع قرن (هفتاد و دو سال از1285 الی 1358 هش) عمر کرد و در طول تاریخ حیاتش چندین بار دستخوش تجدید نظر و یا تفسیرهای هوا پرستانه ی حکام جور گردید و حتی بعضی از اصول مهم آن همچون اصل دوم متمم قانون اساسی (معروف به اصل طراز) که نظارت مجتهدان آگاه را بر مصوبات مجلس شورا مقرر نموده بود و تا زمان حضرت حجت (عج) غیر قابل تغییر بود عملا نسخ شد و بالاخره با انقلاب شکوهمند ملت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی (قدس سره) نظام استبداد در هم پیچیده شد و قانون اساسی جدیدی که ملهم از قرآن سنت پاک رسول گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم ) و ائمه هدی (علیهم السلام) تولد یافت.       

حضرت آیت الله جوادی آملی :

مبادا کسی خدای نکرده از این تحریم ها بلرزد،این طور نیست که اگر ایران اسلامی مقاومت کند(معاذالله) خدا به وعده خود وفا نکند،این اصل کلی قرآنی نسبت به بندگان صالح است، خدای متعال فرمود: اگر شما ثابت قدم باشید همه نیازهای شما را تأمین می کنم.

اگر دین در زندگی ما بیاید راحت هستیم،نه از گرانی می رنجیم  و  نه از تحریم،چون خدا دارد ما را اداره می کند، به واقع اگر باور کردیم که همه عالم پیش خدا روزی دارند ، شرق و غرب عالم بخواهند ایران را تحریم کننداثر ندارد،مگر آنها رازقند؟.

شاید این جمعه صبوری دلم ختم شود؛

بغض مادر سر سجاده شکر؛

نذرهای  صلوات پدرم با شمارشگر بند انگشت؛

روزه عافیت حال برای مهدی؛

همه با صوت أنا الحق به اجابت برسد.

شاید این جمعه بگوید زهرا؛    یوسفم می آید.

بیت الاحزان من و تو شود آیینه باغ،             کعبه آذین شود و فخر فروشد به زمین

رد عدل نبوی ،با پسر فاطمه پر رنگ شود.

شاید این جمعه که قامت بستیم ، با سلام گل نرگس به خدا وصل شویم.

آفتابی که همه عمر به ابری گم بود ، غربت کوثر یکدانه جدش بِدَرَد،

شهر خاموش نبی ، عاشقانه علی اش را خواند.

شاید این جمعه نگویم شاید…

شاید این جمعه بگویم ؛       مهدی فاطمه ام آمده است.

  سراینده: سامره قارداشی، معاون آموزش مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها)

                     بسم ا… الرحمن الرحیم

ستایش خدای را که ما را به دین خود هدایت نمود و اگر ما را هدایت نمی کرد ما هدایت نمی شدیم.

السلام علیک یا ثارا… ای چراغ هدایت و کشتی نجات، ای رهبر آزادگان، ای آموزگار شهادت حران ای که زنده کردی اسلام را باخونت و با خون انصار واصحاب با وفایت ای  که اسلام راتا ابد پایدار بیمه کردید.

(یاحسین دخیلم) آقا جانم وقتی که مابه جبهه می رویم به این نیت می رویم که انتقام آن سیلی که آن نامردان بر روی مادر شیعیان زده برای انتقام آن بازوی ورم کرده می رویم برای گرفتن انتقام آن سینه سوراخ شده می رویم. سخت است شنیدن این مصیبتها خدایا به ما نیرویی وتوانی عنایت کن تا بتوانیم برای یاری دینت بکار ببندیم.خدایا به توفیق اطاعت وفرمانبرداری به این رهبر وانقلاب عنایت فرما.

خدایا عملی ندارم که بخواهم به آن ببالم،جز معصیت چیزی ندارم و ا… تو کمک نمی کردی و تو یاریم نمی کردی به اینجا نمی آمدم و اگر تو ستارالعیوبی را بر می داشتی می دانم که هیچ کدام از مردم پیش من نمی آمدند، هیچ بلکه از من فرار می کردند حتی پدر و مادرم. خدایا به کرمت ومهربانیت ببخش آن گناهانیکه مانع از رسیدن بنده به تو می شود. الهی لعفو…

برروی قبرم فقط و فقط بنویسید (امام دوستت دارم والتماس دعا) که می دانم برسر قبرم می آید.

             سید احمد پلارک

       ظهر عاشورا  24/6 /1365