روزی امام هادی(علیه السلام) به مجلس متوکل عباسی آمد در حالیکه دستاری نفیس بر سر داشت. متوکل از روی اعتراض گفت:این دستار که بر سر داری ،چند خریده ای؟ امام فرمود:” کسی که آن را برای من آورده ،پانصد درهم نقره خریده است. ” متوکل گفت: اسراف کرده ای که عمامه ای پانصد درهمی  بر سر نهاده ای. امام (علیه السلام) فرمود: ” من شنیده ام که در این ایام کنیزی زیبا به هزار دینار  طلای سرخ خریده ای!"  متوکل گفت: درست است.

امام فرمود:” من برای شریفترین اعضای بدن خود،پانصد درهم نقره خرج کرده ام و تو برای پست ترین اعضای بدنت ،هزار دینار طلا پول داده ای! به راستی اسراف در کدام است؟! “

متوکل بسیار خجل و شرمسار شد و گفت:روا نیست بر بنی هاشم تعرض کنیم. پس دستور داد به خاطر این جواب،صد هزار درهم به خادمان امام صله دهند.

هزار و یک حکایت اخلاقی،محمد حسین محمدی