این‌که مي­گويند: فلانی بُريد! برای این است که صبر نداشت.
برای این‌که نتوانست نفس و دلش را، از آن‌چه که دوست دارد، ببُرد و اگر از آن دل می­ بُرید، در بین راه از حرکت به سوی حق نمی‌بُرید و نمي­ ايستاد.

این بُرش­هاي ما برای این است که آن بُرش در کار نیست. اگر آن بريدن باشد، این برش نیست. حركت ادامه پیدا می­کند.

سلوک عاشورایی/ منزل پنجم/ استقامت و پایداری
از مباحث مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی