سوگند به روز وقتي نور مي گيرد وبه شب وقتي آرام مي گيرد كه من نه تو را رها كرده ام و نه با تو دشمني كرده  ام .                                                                                         (ضحي 2-1)

افسوس كه هر كس را به تو فرستادم تا به تو بگويم دوستت دارم و راهي پيش پايت بگذارم او را به سخره گرفتی.  (يس 30)

و هيچ پيامي از پيام هايم به تو نرسيد مگر از آن روي گردانيدي .                                     (انعام 4)

 و با خشم رفتي و فكر كردي هرگز بر تو قدرتي نداشته ام .                                               (انبيا 87)

 و مرا به مبارزه طلبيدي و چنان متوهم شدي كه گمان بردي خودت بر همه چيز قدرت داري .            (يونس 24)

 و اين در حالي بود كه حتي مگسي را نمي توانستي و نمي تواني بيافريني و اگر مگسي از تو چيزي بگيرد نمي تواني از او بگيري .                                                                                    (حج 73)

 پس چون  مشكلات از بالا و پايين آمدند و چشمهايت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزيد چه لرزشي، گفتم كمك هايم در راه است و چشم دوختم ببينم كه باورم ميكني اما به من گمان بردي چه گمان هايي .        (احزاب 10) 

 تا زمين با آن فراخي بر تو ننگ آمد پس حتي از خودت هم به تنگ آمدي و يقين كردي كه هيچ پناهي جز من نداري، پس من به سوي تو باز گشتم تا تو نيز به سوي من برگردي ، كه من مهربانترينم در بازگشتن .                (توبه 118)

 وقتي  در تاريكي ها مرا به زاري خواندي كه اگر تو را برهانم با من ميماني ، تورا از اندوه رهانيدم اما باز مرا با ديگري در عشقت شريك كردي .                                                                      (انعام64-63)

 اين عادت ديرينه ات بوده است، هرگاه كه خوشحالت كردم از من روي گردانيدي و رويت را آن طرفي كردي و هر وقت سختي به تو رسيد از من نا اميد شده اي .                                                                   (اسرا 83)

 آيا من برنداشتم از دوشت باري كه مي شكست پشتت؟                                      (سوره شرح 3-2)

غير از من خدايي كه برايت خدايي كرده است؟                                                               (اعراف 59)

 پس كجا ميروي؟                                                                                                  (تكوير 26)

 پس از اين سخن ديگر به كدام سخن مي خواهي ايمان بياوري؟                                            (مرسلات50)

 چه چيز جز بخشندگي ام باعث شد تا مرا كه مي بيني خودت را بگيري؟                                   (انفطار6)

 مرا به ياد مي آوري ؟ من همانم كه بادها را مي فرستم تا ابرها را در آسمان پهن كنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده ميكنيم  تا قطره اي از باران از خلال آن ها بيرون آيد و به خواست من به تو اصابت كند تا تو فقط لبخند بزني، و اين در حالي بود كه پيش از فرو افتادن آن قطره باران ، نا اميدي تو را پوشانده بود.                             (روم 48)

 من همانم كه مي دانم در روز روحت چه جراحت هايي بر مي دارد، ودر شب روحت را در خواب به تمامي باز مي ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد، دوباره  آن را به زندگي بر مي انگيزانم و تا مرگت كه به سويم باز گردي به اين كار ادامه می دهم .    (انعام 60)                                                                                                                                    

 من همانم كه وقتي مي ترسي به تو امنيت مي دهم.                                                            (قريش 3)

 برگرد، مطمئن برگرد، تا يه بار ديگر با هم باشيم.                                                       (فجر 29-28)  

                                          تا يك بار ديگر دوست داشتن همديگر را تجربه كنيم.