قدیم ها وقتی که قرآن می خواندند، برای این که نشانه بگذارند تا بدانند که تا کجا خوانده اند از پر طاووس استفاده می کردند، و هیچ گاه هیچ کس پر کلاغ نمی گذاشت، چون قرآن زیباست و چیزی هم که در دل آن قرار می گیرد باید زیبا باشد.

 امام حسین(ع) حقیقت قرآن است، پس اگر کسی می خواهد در  دل او جای بگیرد و در کنار او قرار بگیرد، و همراه و همگام با او باشد شرطش  این است که یک زیبایی هایی ازخود نشان بدهد.

حبیب بن مظاهر به خاک و خون کشیده شده بود، امام حسین(ع) بر بالین او امد و یک جمله به او گفت که اشاره به همین حقیقت داشت. حضرت فرمود:« لقد کنت فاضلا یعنی، حبیب تو آدم با فضیلتی بودی»

 یعنی آن چیزی که مرا به تو پیوند داد، فضیلت تو بود، و این یه درس است و بلکه یک پیغام است، به همه، که اگر می خواهید با حسین بن علی(ع) جوش خورده و پیوند و ارتباط برقرار کنید باید اهل فضیلت باشید.