از امشب سوز سرمای زمستانی هجران دردناک تر می شود،برای آنانی که می دانند روایت انتظار را هر روز و شب برایشان همان حکایت شب یلداست که انتهایی تا طلوع نمی یابند و در غربت غریبی انتظار خفتن نمی دانند.

کاش پاسبان ها راحت شونداز پاسبانی…

کاش دیگر کسی طعنه نزند به حنجره های گرفته، سینه های پاره پاره از خون و چشم های بی روزی از روز.

کاش پیام ها کوتاه می شدند، کوتاه کوتاه مثل دیدن.

کاش شب یلدای هزار ساله صبح شود و فردا روز دمیدن باشد، روز رویش خورشید… .

به حرمت این ماه محرم، یلدایم را به حرمت خورشید، صبح کن یارا… .

                                       * اللهم عجل لولیک الفرج *