آسان گیری، رزق ها را فرو می ریزاند.

برخداوند سبحان توکل کن، پس همانا او عهده دار کار گزاری کسانی می شود که بر او توکل کنند.

  آن که تنبلی اش ادامه یابد امیدش نا امید گردد.

  گشاده رویی، آتش دشمنی را خاموش می کند.

 هرکس کارش را به خدا واگذارد، پشتش قوی گردد.

 کسی که با خویشتن بدی کند، از او توقع خیر(برای دیگران) نیست.

 سبب سلامتی، خاموشی(وسکوت) است.

 در اصلاح نفست اجتهاد را ترک مکن(و نهایت جهد و تلاش را به جای آر)، زیرا هر آینه چیزی جز جدیت(و تلاش،در اصلاح آن) تو رایاری نخواهد کرد.

  عاقل، از مشاوره بی نیاز نیست.

  هرکه سپاس گزارد، سزاوار فزونی گردد.

  بر (پایه) انصاف است که دوستی پایدار می ماند.

  آن که قلبش یقین نکند، عملش او را پیروی نکند.

 برای هر رزقی سببی است، پس در طلب آن میانه روی کنید(و افراط نکنید).

 نفس پست، از کارهای پست جدا نمی شود.

 زیبایی حکمت، نرمی و مدارای نیکوست.