روز شنبه 25/06/91 ، از طلاب جدید الورود حوزه های علمیه استان مازندران دعوت شد تا در  همایش حضور که در ساری بر گزار شد،شرکت کنند. من به همراه سایر طلاب مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد ، در این همایش شرکت کردم. اولین حضور من در جمع حوزویان بسیار لذت بخش و خاطره انگیز بود . من احساس خیلی خوبی داشتم.در این روز با دوستان حوزوی خود آشنا شدم و رابطه خوب و نزدیکی با آنان برقرار کردم. در جمع طلاب علوم دینی احساس نزدیک تری به خدا داشتم و در خود احساس مسولیت بیشتری  از پیش کردم . صدای دلنشین قرآن آغاز مراسم ،بسیار آرامش بخش بود. به احترام سرود ملی جمهوری اسلامی ایران همه بلند شدیم و با این کار معنای وحدت برایم دوباره تداعی شد. از سخنرانی های ایراد شده  بسیار بهره مند شدیم و  ما را به فیض کامل رساند و باعث تقویت انگیزه برای تحصیل در حوزه و تلاش در این راستا شد .

از جمله این  سخنرانی ها، سخنرانی حجه الاسلام و المسلمین آقای هاشمیان ( کارشناس مسایل تربیتی )بود که  بخشی از مطالب اینچنین بود:

” دو قیام ، باعث تداوم اسلام شدند؛ یکی قیام امام حسین که بر علیه ظلم بود و دیگری قیام امام صادق که بر علیه جهل بود. ( ظلم زاییده جهل است) ،امام حسین را هم جهل کشت. مشکلات و گرفتاری بشر زاییده جهل است. انسانی که ظلم و جهلش تبدیل به علم شود اگر بمیرد دیگر دفن نیست بلکه به دفینه تبدیل می شود.گند و زشتی ها را دفن می کنند و گنج ها را دفینه می کنند.

برای دفینه شدن ،باید از مادیات کنده شویم و برای این کار باید نماز شب بخوانیم. آدم های گنج و اهل معرفت وقتی دفینه می شوند ، تصرفشان به عالم ماده بیشتر می شود.( تعلق گر نباشد ، خوش توان زیست). خدا برای این افراد دعای خیر می کند و کسی که خدا برای او طلب خیر کند ، در مسیر خیر قرار می گیرد. امام صادق می فرماید : دو صفت اگر داشته باشی نجات می یابی: تقوا و صبر…

همه صحبت های دکتر هاشمیان برایم درس زندگی و شیوه طی طریق بود. همان چیز هایی که در پی اش بودم.

از دیدار آیت الله طبرسی نماینده محترم رهبری بسیار خوشحال شدم و سخنرانی خانم شرف الدین نیز بسیار تأثیر گذار بود. از آن مهم تر نماز جماعتی بود که با طلاب خواندیم و فضای معنوی خاصی داشت.

بهترین زمان برای من،وقتی بود که با دوستانم دست در دست هم دادیم و با صمیمیت خاص واتحاد و همبستگی با خدای خود نجوا کردیم و عهد بستیم که ساخته شویم و بسازیم.

        نوشته خانم زینب جهانگیری ، طلبه سال اول

در پاسخ به اهانت بزرگی که سرکرده کفر و رذالت با ساختن فیلم موهن به پیامبر عظیم الشأن اسلام کرده اند ،چیزی نمی توان گفت جز پاسخی که فاطمه زهرا(سلام الله علیها) در خطبه اش در مسجد پیامبر خواند که به حق پاسخی به جا و دندان شکن است.

” وقتی که خدا برای پیامبرش ،سرای پیامبران و پناهگاه برگزیدگانش را بر گزید ،خارهای نفاق در وجود شما آشکار شد و  پیراهن دین بر پیکرتان کهنه گشت و خاموش ترینِ گمرانان زبان گشود  و مردی ناشناخته از ابلهان نابغه شد و سرکرده ی اهل باطل آوازش بلند شد و کارهای مهم را در سطح جامعه به دست گرفت.

شیطان سر از پناهگاه خود بدر آورد ، صدایتان زد و شما را پاسخگوی خود دید و شما را پذیرای فریب هایش یافت.

از شما خواست تا بر خیزد و  شما را در این کار سبکبال و خوش پرواز یافت و آتش کینه و انتقام را در دل های شما شعله ور کرد و نگریست که شما از غضب بر افروخته اید  و آنگاه شما کاری را کردید که نباید انجام می دادید… لیکن آگاه باشید آتش دوزخ از هر سو کافران را احاطه کرده است.”

ما طلاب مدرسه علمیه الزهرا(س) محمودآباد با پیروی از مادرمان فاطمه اطهر ، انزجار خود را نسبت به اهانت گران و ارادت خود را به پیامبر عظیم الشأن اسلام و خاندان پاک و مطهرش که هیچ گرد و خاکی درخشندگی و تابناکی این خورشیدهای  عالمتاب را تار و کدر  نمی سازد ، اعلام  می داریم.

اولین باری که می خواستم روزه بگیرم خیلی کوچیک و ریزه میزه بودم . برای همین مادرم بهم گفت:امسال به مهمانی خدا دعوت شدی دخترم ؛اما چون خیلی کوچیکی فقط می تونی تا ظهر مهمون خدا باشی …

یادش بخیر! اولین روزه کله گنجشکی رو کلاس اول ابتدایی گرفتم. خیلی دلم می خواست زودتر بزرگ شم ،قدم بلند شه،قوی تر شم تا بتونم مثل آدم بزرگا تموم ماه رو مهمون خدا شم. تو عالم بچگی کلی ذوق کردم که موقع ظهر ،مامان  مثل غروبا که سفره افطار رو می چینه ،برای منم سفره چید. اولین روزه بزرگونمو یک سال بعد گرفتم. دیگه غصه نمی خوردم؛چون منم بزرگ شده بودم . خدا منم به حساب آورده بود. منم جایی داشتم تو سفره بزرگی که واسه مهموناش پهن می کرد. پدرم می گفت: قدر این ماه مبارک رو بدونین. از مهربونی خداست که دست پخت مامانتون تو این ماه این قدر خوشمزه است. و واقعاً هم درست بود. بعد از این همه سال ،هنوز مزه افطار و سحری های بچگی  یادمه!!!

یادش بخیر! چه زود گذشت روزهای بچگی و چه زودتر گذشت ماه رمضون امسال… وچه حیف که اونطور که باید و شاید قدرش را ندانستم… این جمله ایست که میدونم هر سال بعد ماه رمضون میگم،چقدر دلم برای ماه رمضون تنگ شده…

• علم، ریشه بردباری است.
• هر که فرصت ها را (مانند صیدی) ناگهان بگیرد، از غصه ها ایمن گردد.
• هر آینه پندی که هیچ گوشی آن را نا خوش نمی دارد ،و هیچ سودی با آن برابری نمی کند؛آن است که زبان گفتار از آن خاموش،و زبان کردار بدان گویا باشد.
• آن که از دنیا بسیار طلب کند ، خواستار فزونی آن چیزی است که ( مانند سمِ کشنده) هلاکش گرداند.
• هر که غذایش کم با شد، فکرش صاف و روشن گردد.
• کسی که خنده اش زیاد باشد، هیبتش کم گردد.
• هر که نیّتش نیکو باشد،توفیق مدد کارش گردد.
• آن که را که دنیا او را بلندش گردانیده است ، بلندش مدار ( و بلندش مشمار) .
• سبب محبت ، شکفته رویی است.
• آنچه کامل فرا نگرفته ای، باز گو مکن.
• ادامه دارد…

در فرهنگ و آیین اسلام ، اولین روز ماه شوال به عنوان عید فطر و جشن باز گشت به فطرت معین شده است،و آن به خاطر اطاعت و بندگی در برابر تکلیف الهی  می باشد. که مسلمانان در طول ماه مبارک رمضان ارتباط های معنوی خود را با خدای متعال از طریق استغفار از گناهان به تصفیه روح و جان خویش پرداخته و از آلودگی های ظاهری و باطنی که بر خلاف فطرت آن هاست ، خود را پاک کرده و به فطرت واقعی خود بر می گردند.

در لغت ” عید” را به بازگشت معنی کرده اند و ” فطر ” را به فطرت و طبیعت. مسلمانان در این روز در اثر یک ماه ضیافت و مهمانی خداوند به صفای باطن دست یافته اند و در حقیقت،شخصیت واقعی خود را باز یافته اند. امیر مومنان علی ( ع) می فرمایند:” ای مردم! این روز، روزی است که نیکو کاران در آن پاداش می گیرند و زیانکاران و تبهکاران در آن مأیوس و ناامید می گردند و این شباهت زیادی به روز قیامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپاری به سوی جایگاه نماز عید، فروجشان از قبر و رفتنشان را به سوی پروردگار به یاد آورید و با ایستادن در جایگاه نماز ، ایستادن در پروردگارتان را یاد کنید و با بازگشت به سوی منازل خود، بازگشتان به سوی منزلتان در بهشت برین را متذکر شوید.” 1

1. نهج البلاغه،خطبه 78

• هر که درِ خدا را بکوبد، به رویش گشوده گردد.
• برای آنکه بسیار نرمی و مدارا کند، پشیمانی نیست.
• کسی به آنچه از آخرت می خواهد نمی رسد، مگر با ترک آنچه از دنیا دلخواه اوست.
• باید مطمئن ترین اندوخته ها در نزد تو ، عمل صالح باشد.
• هر که شکر به او الهام گردد، فزونی را از دست ندهد.
• مروّتی مانند دوری از گناهان نیست.
• احسان ، سروری است.
• فروتنی ، نشانه بزرگی و نجابت است.
• سستی و تنبلی ، ضایع کردن فرصت ها و نعمت هاست.
• بد مگو، تا پاسخ بد ناخشنودت کند.

بانوافل و عبادات مستحبه تحصیل میشود واز آن جمله تبدیل فرادی به جماعت است.

وتحصیل حضور قلب به آن است که

در اوقات غفلت به خودش فشار نیاورد ودر اوقات حضور قلب اختیارا آن را از دست ندهد.

ماهنامه قدر -شماره 40 - ص 37