برادرم - سعید- پیک گردان بود. شب عملیات نتوانستم خوب با او وداع کنم. ترسیدم بین او و بچّه ها فرقی گذاشته باشم. دو روز بعد می با یستی برای مأموریتی جدید ،به منطقه دیگری منتقل می شدیم. گردان را به خط کردم. هر چه گشتم خبری از سعید نبود.از هر کس پرسیدم جواب درستی نمی داد. از ایما و اشاره بچّه ها فهمیدم که باید خبری شده باشد. پیش خودم گفتم بدون سعید می رویم.

مشغول کار بودم که نگاهم به سنگرمان افتاد. خمپاره ای درست بالای آن خورده بود و آن را به طور کامل ویران کرد.  خونی تازه خاک اطراف سنگر را رنگین کرده بود.

آیفایی (1)می خواست یه عقب برگردد. حسی به من می گفت که سعید پشت آن است. به طرفش دویدم . پیکر بی جان سعید را پشت آن گذاشته بودند. پاهایم سست شد ولی باید خویشتن داری می کردم. عکس العملی از خود نشان ندادم،چون نگاه ها همه به طرف من بود.

بر گشتم به طرف سنگر. خاک آغشته به خون سعید را در دستم مشت کردم و فشردم. گفتم:” خدایا! این هم هدیه ما؛ناقابل است اما بپذیر.”

هنوز عقده وداع با سعید ،سینه ام را می سوزاند.

1. کامیون حمل نیرو و تجهیزات

راوی: سید مجید کریمی فارسی

*یکی از بهترین راهها،داشتن رفتار محبت آمیز است.در دنیای صنعتی امروز همه انسانها تشنه ی محبت هستند و اگر کسی بدون هیچ چشم داشتی به دیگری محبت کند،در نظر او شخصیتی جذاب تر ودوست داشتنی تر می شود.

*سعی کنید در لابه لای حرفهایتان از کلمات تحسین برانگیز ومحبت آمیز استفاده کنید.

*همواره به دنبال بهانه ای بگردید که همسرتان رامورد تایید قرار دهید.او از اینکه مورد تایید شما قرار بگیرد،لذت می برد ونسبت به روابطتان بیش از پیش دلگرم می شود.

*همیشه آرام و شمرده صحبت کنید تا لحن کلامتان گرم دلنشین شود.

*زمینه ای فراهم کنید تا همسرتان بتواند به راحتی حرفهایش را با شما درمیان بگذارد.در هنگام گفتگو دست از کار بکشید و در کمال آرامش به حرفهایش گوش دهید.

*با کمی خلاقیت زندگی تان را از یکنواختی و تکرار درآورید. چند وقت یکبار دکوراسیون خانه را تغییر دهید یا با درست کردن غذای جدید وتزئین غذا به شیوه ای نوا،رنگ و بوی تازه ای به زندگی روزمره تان بدهید.

*اگر در میان حرفهایش از موضوعی اطلاع پیدا کردید که شما را رنجیده خاطرمی کند،سعی کنید تا می توانید به روی خودتان نیاورید.با این کار خیال او را آسوده می کنید که شما فرد مناسبی برای شنیدن حرف هایش می باشید.

*می توانید بعد از این که همسرتان به شما اعتماد پیدا کرد و حرفهایش را با شما در میان گذاشت،در فرصتی مناسب وبه دور از کنایه و توهین در باره ی نارحتی تان با او صحبت کنید. در این صورت او دیگر از درد ودل کردن با شما پشیمان نمی شود وراحت تر اشتباهش را می پذیرد.

برخاستن به هنگام یاد از مهدی موعود با نام قائم (عج)رفتاری است

که ریشه در مذهب وسیره اهل بیت (علیهم السلام)دارد.

وقتی از امام صادق(علیه السلام)که خود با شنیدن نام قائم از جا برمی خاست،علت آن را پرسیدند،فرمود:«غیبت صاحب الامر بسیار طولانی است.آن حضرت به سبب محبت بسیاری که با دوستانش دارد،هرکس اورا به لقب قائم -که اشاره به دولت او واظهارناراحتی از غربت اوست- یاد کند آن جناب نیز لطفی به یادکننده خواهد نمود؛از این رو چون مورد توجه امام واقع میشود،سزاوار است از باب احترام به پا خیزدو تعجیل در ظهورش را از خدا بخواهد».

از امام رضا(علیه السلام)نیز نقل شده که آن حضرت،در یکی از مجالس خراسانريا،با شنیدن نام قائم به پا خاست ودست مبارکش را برسر نهادوفرمود:«فرجش را نزدیک و ظهورش را آسان گردان».

ذکر این نکته ضروری است که به پا خاستن برای شنیدن نام مبارک قائم(عج)،برنامه ای داوطلبانه  ومستحب بوده و واجب نیست ودر واقع نمایشی از قیام مهدی موعود(عج) می باشد.

بر گرفته از ماهنامه ادبی وهنری باران ویژه نوجوان،شماره 182،مرداد 89،ص17

1. آیا اعتکاف نیت خاصی نیاز دارد؟

* چون امر عبادی است،قصد قربت می خواهد.

2. اگر به علتی روزه کسی باطل شود،آیا اعتکاف او هم باطل می شود؟

* باطل می شود.

3. آیا زنان برای اعتکاف لازم است که حتماً از شوهر یا پدر خود(ولی) اجازه بگیرند؟

* باید با اجازه باشد.

4. آیا معتکف می تواند از صابون،شامپو یا خمیر دندان معطر استفاده کند؟

*اشکالی ندارد.

5. آیا درس خواندن در هنگام اعتکاف، اشکالی دارد؟

* اشکال ندارد ،بلکه خوب است.

6. دانشجویانی که در ایام امتحانات معتکف می شوند ،آیا می توانند برای امتحانات خود خارج شوند و پس از امتحان به مسجد برگردند؟

* اگر دو سه ساعت باشد ،اشکال ندارد.

7. در ایام اعتکاف،آیا می توان هم روزه قضا را گرفت و هم معتکف بود؟

* اشکال ندارد.

اعتکاف ،سلوک منتظران،” آیت الله حسین مظاهری”

چهارشنبه،اتوبوسی که ما را آورده بود راهپیمایی،به راننده اش مرخصی داده بودند؛به من هم مرخصی دادند. امتحان برادر کوچکترم هم در مدرسه لغو شد.

هان ای دشمن! از این پس قصه همین است.  ساندیس نظام مان را می خوریم،از مرخصی اش استفاده می کنیم،سوار اتوبوس می شویم و در خیابان ،علیه شما شعار می دهیم و در برابرتان تمام قد می ایستیم.

ما همه مان حکومتی هستیم. من مستأجر نیستم،خانه ام “بیت رهبری “است. بیت رهبری ،فقط خانه ” سید علی” نیست،کاشانه ما هم هست. ناشیانه حرف نزنید، ما به این آشیانه ساده و صمیمی افتخار می کنیم. تا وقتی حاکم ،"علی” است،راهپیمایی های ما ، همه حکومتی است.

جههوری اسلامی به مردمش می رسد،حرفی هست؟ ما با رهبرمان ،آنقدر “نداریم” که هر وقت اراده کنیم چفیه اش را می گیریم؛حرفی هست؟! آنقدر دوستش داریم که با یک اشاره اش ،نشانی خیابان انقلاب را می گیریم و می آییم،حرفی هست؟ !

سران غرب به فکر مردم خودشان باشند که اول سال نو از سرما یخ نزنند. ما اینجا ،رابطه مان با رهبر مان گرم گرم است.

“حسین قدیانی”

چهارشنبه،اتوبوسی که مارا آورد راهپیمایی ،تلویزیون نداشت. نوار آهنگران گذاشته بود و من در خیابان انقلاب، دیدم دختران وطنم پرچم انگلیس را آتش زدند. من ادعا می کنم رهبرم “سید خراسانی” است و در دجال بودن شما هم شک ندارم  و البته که ظهور نزدیک است.

امروز صبح یکی به من sms داد که سران فتنه در رفته اند،رفته اند شمال ویلای(احسان الله خان) ! با ماشین ضد گلوله که ترمزش abs دارد و همه چراغ قرمز های منتصب به خون شهدا را رد می کند! به میرزا کوچک خان زنگ زدم که حواست به وطن فروش ها باشد. به میرزا گفتم:” این بار مواظب سرت باش،اینها در سر ،سودای وطن فروشی دارند.

وطن فروش،خواننده ای است که حنجره اش را پنجره ای کرده به سوی غرب.

عالیجناب چهچهه! “دود عود” ت بوی زغال سوخته می دهد. برای این ملت،برای قوم طالوت،حضرت داوود باید بخواند.

هان ای ابراهیم!تبر بردار،دیکتاتور های مخملین از دموکراسی بت ساخته اند. علامت کوچکتر،بزرگتر سرشان نمی شود…

قسمتی از دلونوشته های حسین قدیانی در کتاب قطعه 26

بدان! خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست ، به تو اجازه درخواست داده و اجابت آن را بر عهده گرفته است.

تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند،درخواست رحمت کنی تا ببخشاید،و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند.

و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه پناه ببری،و در صورت ارتکاب گناه ،در توبه را مسدود نکرده است.در کیفر تو شتاب نداشته و در توبه و بازگشت،بر تو عیب نگرفته است.

در آنجایی که رسوایی سزاوار توست،رسوا نساخته و برای بازگشت به خویش ،شرایط سختی را مطرح نکرده است.

در گناهان ،تو را به محاکمه نکشیده و از رحمت خویش ناامیدت نکرده ،بلکه بازگشت تو را ،نیکی شمرده است.

هر گناه تو را یکی،و هر نیکی تو را ده به حساب آورده و راه توبه به روی تو گشوده است.

هر گاه او را بخوانی،ندایت را می شنود ،و چون با او راز دل گویی،راز تو را می داند.پس حاجت خود را به او بگوی،و آنچه در دل داری نزد او بازگوی،غم و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن ،تا غم های تو را بر طرف کند و در مشکلات ،تو را یاری رساند.

و از گنجینه های رحمت او چیز هایی را در خواست کن که جز او کسی نمی تواند عطا کند،مانند عمر بیشتر،تندرستی بدن،و گشایش در روزی.

خداوند کلیدهای گنجینه های خود را در دست تو قرار داده  که به تو اجازه دعا کردن داد. پس هرگاه اراده کردی می توانی با دعا،در های نعمت خدا را بگشایی،تا باران رحمت الهی بر تو ببارد.

هرگز از تأخیر اجابت دعا ناامید نباش ،زیرا بخشش الهی به اندازه نیّت است. گاه در اجابت دعا تأخیر می شود تا پاداش در خواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود. گاهی درخواستی می کنی ،اما پاسخ داده نمی شود،زیرا بهتر از آنچه خواستی به زودی یا در وقت مشخص ،به تو خواهد بخشید.

نهج البلاغه/ نامه 31.