چهارشنبه،اتوبوسی که مارا آورد راهپیمایی ،تلویزیون نداشت. نوار آهنگران گذاشته بود و من در خیابان انقلاب، دیدم دختران وطنم پرچم انگلیس را آتش زدند. من ادعا می کنم رهبرم “سید خراسانی” است و در دجال بودن شما هم شک ندارم  و البته که ظهور نزدیک است.

امروز صبح یکی به من sms داد که سران فتنه در رفته اند،رفته اند شمال ویلای(احسان الله خان) ! با ماشین ضد گلوله که ترمزش abs دارد و همه چراغ قرمز های منتصب به خون شهدا را رد می کند! به میرزا کوچک خان زنگ زدم که حواست به وطن فروش ها باشد. به میرزا گفتم:” این بار مواظب سرت باش،اینها در سر ،سودای وطن فروشی دارند.

وطن فروش،خواننده ای است که حنجره اش را پنجره ای کرده به سوی غرب.

عالیجناب چهچهه! “دود عود” ت بوی زغال سوخته می دهد. برای این ملت،برای قوم طالوت،حضرت داوود باید بخواند.

هان ای ابراهیم!تبر بردار،دیکتاتور های مخملین از دموکراسی بت ساخته اند. علامت کوچکتر،بزرگتر سرشان نمی شود…

قسمتی از دلونوشته های حسین قدیانی در کتاب قطعه 26