گفتم...
30 دی 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد
گفتم: در برابر این همه مهربانیت چه کار می توانم بکنم؟
گفت: ای مومنین! خدا را زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی است که خودش و فرشته هایش بر شما درود و رحمت می فرستند تا شما را از تاریکی ها به سوی روشنایی بیرون بیاورند. خدا نسبت به مومنین مهربان است. (احزاب/ 42)
گفتم: هیچ کسی نمی دونه تو دلم چه می گذره!
گفت: خدا حائل است بین انسان و قلبش! (انفال/24)
گفتم: غیر تو کسی را ندارم.
گفت: ما از رگ گردن به انسان نزدیک تریم. (ق/16)
با خودم گفتم:
خداوند! خالق هستی! با فرشته هایش! به ما درود می فرستد تا هدایت شویم؟!
پس باید ثابت کنیم که شایسته سلام و درود عرشیانیم.
پس بیایید گوهر درونمان را از هر چه زنگار پاک کنیم …. .