• تماس  
  • موضوعات 

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) محمودآباد

  • آرشیوها

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) محمودآباد

دو رکعت ناز عشق

عملیات کربلای 2 بود. در آن گیر و دار محمود گفت:” می خواهم دو رکعت نماز بخوانم .” بعد از نماز وقتی علت نماز خواندنش را پرسیدیم، گفت: ” این دو رکعت نماز را من به دو علت خواندم؛ یکی برای پیروزی برادرانی که به جلو رفته اند؛و دیگر اینکه اگر خدا مرا لایق بداند همچون مولایم امام حسین (علیه السلام) که آخرین نمازش را در میدان نبرد در روز عاشورا به جای آورد ، این  نماز آخرم باشد…”

همانطور هم شد و محمود کاوه فرمانده قَدر تیپ ویژه شهدا که همه ضد انقلاب از نام او هراس داشتند در شب دوم عملیات کربلای 2 در منطقه حاج عمران ،بر اثر اصابت ترکش از ناحیه سر وپا مجروح شد و پس از چند لحظه در همان نیمه شب در میدان نبرد روحش به آسمان پر کشید و شربت شیرین شهادت را نوشید.

                                        روحش شاد

عنصرعشق ومحبت در حکمت عبادات

07 دی 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

راه رسیدن به حکمت عبادت آن است که عابد جز معبود چیزی را نبیند. و رکن اساسی این است که انسان چیزی جز حق را دوست نداشته باشد، در این صورت نگران نیست؛چون چیزی که از دست رفتنی است مورد علاقه او نبوده و چیزی هم که مورد علاقه ئ اوست از دست رفتنی نیست. از این رو نه غمی به سراغ عارف می آید و نه اندوهی او را فرا می گیرد.

انسان گاهی از گذشته غمگین و از آینده هراسناک است. اگر کسی از گذشته و آینده نجات پیدا کرد، دیگر سخن از ماضی و مستقبل نیست؛ از زمان بالاتر آمده و روی گذشته و آینده پا گذاشته است. چیزی را قبلاً از دست نداده تا اندوهگین باشدو چیزی را بعداً از دست نمی دهد تا هم اکنون ترسناک باشد.

عارف ، گشاده رو ، بشّاش و متبسم است ، کوچک و بزرگ از فرو تنی او بهره مند می شوند؛او هم از دیدار همگان شادمان است، چرا چنین نباشد که او همه ئ هستی را تجلّی حق می بیند.

« عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست ».

این نشانه پی بردن به حکمت عبادات است. 

        « عبدالله جوادی آملی، حکمت عبادات، ص 37 »

 نظر دهید »

شهادتت مبارک

03 دی 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

با چند تا از بچه های سپاه توی یه خونه ساکن شده بودیم. یه روز که حمید از منطقه اومد به شوخی گفتم: «دلم می خواهد یه بار بیای و ببینی اینجا رو زدن و من هم کشته شدم. اون وقت برام بخونی، فاطمه جان شهادتت مبارک!» بعد شروع کردم به راه رفتن و این جمله راتکرار کردم.

دیدم از حمید صدایی در نمی آد. نگاه کردم دیدم داره گریه می کنه، جاخوردم. گفتم: «تو خیلی بی انصافی هر روز می ری تو آتش و منم هم چشم به راه تو. اون وقت طاقت اشک ریختن من را نداری و نمی زاری من گریه کنم؛حالا خودت نشستی و جلوی من داری گریه می کنی؟» سرش را بالا آورد و گفت: «فاطمه جان به خدا قسم اگه تو نباشی من اصلاً از جبهه بر نمی گردم». 

                                                                                                نیمه پنهان ماه، جلد3،صفحه 33

      مقام معظم رهبری :

زن و شوهر چه بیشتر به هم محبت کنند زیادی نیست. آن جایی که محبت هر چه زیاد شود ایرادی ندارد، محبتِ زن و شوهر است. هر چه به بهم محبت کنید خوب است و خود محبت هم اعتماد می آورد.

                                                                                                    مطلع عشق صفحه 68

  

 نظر دهید »

کاش شب یلدای هزار ساله صبح شود...

30 آذر 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

از امشب سوز سرمای زمستانی هجران دردناک تر می شود،برای آنانی که می دانند روایت انتظار را هر روز و شب برایشان همان حکایت شب یلداست که انتهایی تا طلوع نمی یابند و در غربت غریبی انتظار خفتن نمی دانند.

کاش پاسبان ها راحت شونداز پاسبانی…

کاش دیگر کسی طعنه نزند به حنجره های گرفته، سینه های پاره پاره از خون و چشم های بی روزی از روز.

کاش پیام ها کوتاه می شدند، کوتاه کوتاه مثل دیدن.

کاش شب یلدای هزار ساله صبح شود و فردا روز دمیدن باشد، روز رویش خورشید… .

به حرمت این ماه محرم، یلدایم را به حرمت خورشید، صبح کن یارا… .

                                       * اللهم عجل لولیک الفرج *

 نظر دهید »

یلدای کربلا

30 آذر 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

امسال در حالی به استقبال شب یلدا می رویم که غبار غم حادثه کربلا را هنوز از چهره هایمان پاک نکرده ایم. یلدای امسال یلدایی متفاوت است. یلدایی با بو و رنگ ماه محرم و صفر.

ایرانیان تلاش کرده اند با استفاده از سیره پیامبران  و ائمه اطهار(علیه السلام) در صله رحم و ادغام آیین و رسوم خاص خود که باعث ایجاد محبت و از همه مهم تر حفظ سنت حسنه صله رحم می شود هماهنگی موزونی را فراهم کنند.

وقتی به خاطرات دوران کودکی خود بر می گردیم، روزهایی را به یاد می آوریم که بدون آن که از تاریخ و تقویم با خبر باشیم، با توجه به حال و هوای خانه، از آمدن ماه محرم خبر می شدیم.

همه جا خیمه ی عزای خاندان پیغمبر (ص) بر پا می شد و بوی غذاهای نذری در کوچه و پس کوچه های شهر، نشانه حضور محرم را رنگین تر می کرد، در حرف ها و قصه های پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها شنیدیم که حتی آسمان هم بر شهادت امام حسین(علیه السلام) گریست.

مادر بزرگ می گوید: یادم هست محرم هایی را که با رسومی مثل عید نوروز مقارن بود. با وجود اینکه تمیز کاری و کارهایی مثل آن منافاتی با دین اسلام ندارد، اما این رسم وقتی با ماه محرم مصادف می شد به احترام عزای امام حسین (علیه السلام) شور و حال و هوای کمتری داشت، خنده و شوخی هم کم می شد. دید و بازدید داشتیم اما رنگ لباس مشکی، حرمت محرم را در مجالس نگه می داشت.

یکی از سنت های ایرانیان ، شب نشینی همراه با بیشتر اعضای خانواده در شب یلدا است، خانواده ها در این شب ها دور هم جمع می شدند، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها قصه می گفتند و شاهنامه و حافظ خوانی می کردند.

این مادر بزگ با اشاره به کم رنگ شدن شب نشینی ها و نگهداری از پیرترها در خانه سالمندان می گوید: امسال هم مانند ده هاسال پیش حال و هوای محرم و صفر در شب یلدا دیده می شود و شاید مردم هم کمتر از آن استقبال کنند اما می شود باز هم دور هم بودن را به شیوه های دیگر تجربه کردتا هم بزرگ ترها از یلدا بگویند و هم کوچک ترها اندوخته های خود را بیشتر کنند.

وی می افزاید: هر چند در مراسم شب چله اعضای خانواده با خوردن هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون که همه جنبه نمادین و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی است. این شب طولانی را به صبح می رسانند اما می شود این شب را در شرایط فعلی با خواندن زیارت عاشورا دور هم بود.

 نظر دهید »

بانوی صحرا

30 آذر 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

      زینب ای بانوی صحرا،کربلا بیمار توست

     چشم تبدار رقیه ، شاهد بیدار توست.

خیمه های نیمه سوزان ، جان پناه آخر است

نیزه های قد خمیده ، گو کجا در باور است؟!

زینب ، ای تیر عمود خیمه ها ، بعدِ حسین

با کلام آتشینت، شامیان در شور و شین

    زینب ای مردانه همت، در زمین کربلا                         

   زخم هایت بیشمارند در اسیری و بلا

     عمه سادات، زینب؛ کو جوانمردان پاک؟!                

سر به روی نیزه ها ، آری، بدن ها روی خاک؟!

زینب ،این آب فرات خجلت زده در پیش توست         

  از لب عطشان اصغر، از همه هم کیش توست.

جن و انس و ملک ، امروز ،در غمت گریان شده                         

دختر سه ساله مولا ، چرا نالان شده؟!

زینب، آخر با چه رویی شامیان سنگت زدند؟!       

  آیت رب را ندیدند ، یا همه کور و کَرَند؟!

زینب اینجا بی قراری ها برایت می کنیم ،            

  و خراب آباد دل را ما سَرایت می کنیم.

خون سرخ شاه دین با نطق تو تابنده است          

زینب ، عاشورا به نامت تا ابد پاینده است.

 

 سراینده:سامره قارداشی،معاون آموزش مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) محمودآباد

 

 1 نظر

سیدتی یا رقیه

29 آذر 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

نیمه های شب همه مردم شام در خواب بودند اما اهل بیت پیغمبر گوشه ی خرابه جای دارند هر وقت  ناز دانه امام حسین (علیه السلام) بهانه ی پدر می گرفت می گفتند: پدرت به سفر رفته است .

شبی در شام در عالم رویا پدر را دید، اما وقتی از خواب بیدار شد، جای پدر را خالی دید. رقیه ی امام حسین (علیه السلام) از خواب بیدار شد بهانه بابا گرفت. اهل بیت هر چه نوازش کردند آرام نگرفت غوغائی شددر خرابه شام، داغ دل همه تازه شد، همه به گریه افتادند. 

آنقدر گریه کرد تاصدای گریه به گوش یزید رسید، گفت: چه خبر است؟ گفتند: یزید دختر امام حسین(علیه السلام) بهانه ی  بابا گرفته، گفت: سر بریده را برای او ببربد تا آرام بگیرد. سر بریده ی ابی عبدالله را در میان طبقی گذاشتند و روی آن را با حوله ای پوشاندند نزد رقیه آوردند. رقیه یک نگاه به طبق یک نگاه به عمه، عمه جان، من که غذا نمی خواهم(با اینکه گرسنه بود) من بابایم را می خواهم، صدا زد عزیز دلم:مقصود تو در همین طبق است، با آن دستهای کوچکش حوله را از روی طبق برداشت، ناگهان سر بریده ای دید گفت: سرکیست؟                                                                                                                            گفتند سر بابایت حسین است. سر بریده را به سینه چسبانید گریه می کرد، صدا زد بابا، هر وقت سراغت را از عمه جانم زینب می گرفتم می گفت: بابا سفر رفته، بابا خوش آمدی.

صدازد: بابا جان چه کسی تو را به خونت رنگین کرد؟ بابا جان! چه کسی رگهای گردنت را برید؟          بابا جان! چه کسی مرا در کودکی یتیم کرد؟ بابا جان دختر بی بابا به که پناه ببرد تا بزرگ شود؟            بابا جان! کاش خاک را بالش زیر سر قرار می دادم، ولی محاسن تو خضاب شده به خون نمی دیدم.

در همین هنگام بی بی زینب دیدرقیه آرام شددیگر حرف نمی زند دید لبهایش را بر لبان پدر نهاده کنار سر بریده بابا، جان داده است.

                                                                                               گلچین احمدی،جلد دوم            

                                                                                                 ذبیح الله احمدی گرجی

 نظر دهید »

توسل به حضرت رقیه

28 آذر 1391 توسط مدرسه علمیه الزهرا س محمود آباد

       چشم ترم گواه نگاه رقیه است

                                                       امشب امید من به پناه رقیه است

        او منتظر نشسته براه پدر ولی

                                                       سائل همیشه چشم به راه رقیه است

       پرسند اگر ز نامه ی اعمال عمر من

                                                       گویم ز گریه ای که به آه رقیه است

       رویم سیاه کاش زبانم بریده بود

                                                     اشکم برای روی سیاه رقیه است

     پنهان به پشت ابر نمانده اگر چه ماه

                                                   در زیر ابر چهره ی ماه رقیه است

     حاجت روا نمی شود آن کس که این مکان

                                                     قلبش تهی ز مهر و پناه رقیه است

             

 نظر دهید »
  • 1
  • ...
  • 45
  • 46
  • 47
  • ...
  • 48
  • ...
  • 49
  • 50
  • 51
  • ...
  • 52
  • ...
  • 53
  • 54
  • 55
  • ...
  • 67
تیر 1404
شن یک دو سه چهار پنج جم
 << <   > >>
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31      

مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) محمودآباد

مدرسه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) شهرستان محمودآباد، از مدارس علمیه استان مازندران بوده و از سال 1390 شروع به فعالیت نموده است.

جستجو

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟